verdwaald op bekende wegen
Eenzaam in het donker,
tranen biggelen onzichtbaar
over koude wangen.
Herinneringen vervagen het heden,
opnieuw dwalend door het duister,
gezonken tot de bodem.
Waarom liet jij me vallen?
Ik heb de kou vaker gevoelt,
je wist wat mij is overkomen.
Toch liet je mij stikken,
juist toen ik je nodig had.
Alles om me heen lijkt bekend,
gewoon weer helemaal alleen,
maar nu wel zonder jou..
Terwijl m’n hoofd zegt: vergeet hem nou
en mijn hart je niet kan laten gaan.
Zo dwaal ik verzonken in gedachten,
alweer over wegen uit m’n verleden.
slayer, man, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende