verhaal_vanochtend

Vanochtend naar die redacteur van de lokale krant geweest. Van te voren had hij me al uitgelegd waar ik moest zijn maar aangezien hij zo snel praatte had ik de helft maar gehoort. Goed, ik ernaartoe, en het was zeg maar een soort twee onder een kap woning. Een deel wat het woondeel is en een bedrijfsdeel wat eigenlijk van een stichting was. Maar goed, zoals me later werd uitgelegd was daar nog kantoor ruimte vrij wat zijn werkplek was. Ik liep dus per ongeluk naar het woondeel maar een van de (vermoed ik) bewoners bracht me naar die werkplek. Ik werd hartelijk begroet en die ruimte had meer weg van een soort zolder. Ik vermoed dat het ook ooit een zolder was geweest. Hij zocht naar een extra stoel en blijkbaar was die ene die hij zocht naar de mallemoer of zo. Maar goed, ik kreeg een stoel en toen vroeg hij of ik wat drinken wou waar ik geen nee tegen zei.

Toen hij terugkwam begon hij uit te leggen hoe het er aan toeging. Ondanks dat hij veel en snel praatte kon ik hem nu vele malen beter verstaan dan aan de telefoon. Alle artikelen worden geleverd door slechts twee personen. Er was zeg maar niet een enorm bedrijf waar een hele staf aan het werk was. Vrijwel al het werk gebeurde gewoon vanuit huis. Ze hebben gewoon nog een baan naast deze krant samenstellen. Eens in de week is er een vergadering. Voor veel berichten gaan ze gewoon op pad om het te verslaan. Ook komen er regelmatig uitnodigingen en persberichten binnen. Maar die worden lang niet allemaal geplaatst. Toen pakte hij de krant van afgelopen week erbij. Aan de hand daarvan legde hij eruit wat voor berichten er zoal in komen. Het zijn vooral berichten uit de directe omgeving. Zo probeerde hij ook uit te vissen waar ik het liefst over schrijf als het gaat om lokaal nieuws. Evenementen verslaan is in dat geval goed geschikt voor mij om mee te beginnen. Hij begon eens te bladeren in zijn agenda en er was iets op een plaatselijke vmbo school. Het waren uitreikingen van ehbo-diploma's. Maar ja, er moesten ook foto's bij worden gemaakt. En aangezien ik zelf geen camera heb was dat niet zo'n goed plan. Camera's van hen werden niet zomaar uitgeleend. Toen kwam hij met een ander idee, een schaatsevenement. Maar ook daar moesten foto's worden gemaakt. Hij kon mogelijk iemand vragen om dat te doen dus het is nog niet zeker of ik die opdracht krijg.

Daarna vroeg hij aan mij om wat over mezelf te vertellen. Daar kreeg ik niet echt de kans voor omdat hij meteen daarna vroeg of ik nog wat materiaal had meegenomen. Nou goed, dan pak ik dat maar lijkt me. Dus gaf ik hem maar een kleine essay over de antikoranfilm. Voordat hij begon te lezen zei hij al dat het een goed actueel onderwerp is. Waarna hij begon te lezen. Toen hij klaar was zei hij dat het verhaal goed in elkaar zat, dat de feiten klopten en dat mijn gebruik van Nederlandse taal goed in orde was. Maar hij zei ook gelijk waar ik dus vooral aan moest werken. Aangezien een journalistiek artikel anders is dan een gewone essay. Hij stelde voor om gewoon eens drie aan vier opdrachten te doen en daarna er op te evalueren. Ook stelde hij voor dat ik na een aantal opdrachten ook weleens een vergadering bij kon wonen. Tja, waarom ook niet. Maar goed, er stond op het moment niks op de planning wat ik kon doen en hij zou me er volgende week over bellen of mailen. Telefoonnummers en emailadressen en hij vroeg of hij dat stukje over Fitna mocht houden om een idee te hebben van mijn schrijfstijl. Hij zei er gelijk bij dat het geen betaald werk was. Maar als het goed gaat en ik er in september mee verder wil dan wordt het gewoon betaald werk. Maar goed, betaald of niet, zo krijg ik wel mooi de kans om ervaring op te doen in de journalistiek

''esta!''