verhaal6

Vlak voor dat de zon op ging stuurde ze Malfus weg, want ze wilde even met haar zoon praten. Ze ging liefdevol naast Lucas zitten. Hij zuchtte. Zijn moeder keek hem aan: ‘’ Je moet je keuze gaan maken, lieverd.’’ Zei ze vol moederlijke zorg. ‘’ Nu je vader de toestand weet aangaande Dorian, zou hij niet lang wachten tot hij besluit jou te laten trouwen met Selest.’’ Lucas voelde weer woede op komen, maar die ebde snel weg, toen zijn moeder haar hand op de zijne legde. “Ik kan je vader zijn beslissing niet lang afhouden.’’ Zuchtte ze. “Maak je keuze snel.” De twee keken elkaar aan. Idena lachte bemoedigend. Ze liep met Lucas mee naar zijn slaapkamer. ‘’wat je keuze ook is, ik zal het respecteren.’’ Toen draaide ze zich om en liep naar de slaapkamer, waar Malfus was. Ze hoopte dat hij zou slapen, want dit zouden moeilijke tijden worden voor hun familie. Helmaal als je na ging dat ze zowat koninklijk waren.
Maaike lag onrustig te draaien in haar bed, ze droomde. Het was net na zonsopgang je kon het nog zien in de verte aan de donkere purperen en paarse tinten aan de horizon. Ze liep doelbewust naar en plek. De plek kon ze niet, ze was er nog nooit geweest, maar ze wist precies waar ze heen ging en dat wilde ze ook. Lucas, daar ging ze heen. Al leek deze wereld regelrecht uit een film te komen, ze kon het gevoel niet onder drukken dat het echt bestond. De wereld waar ze in liep leek altijd donker en grauw te zijn. Maar het kon haar allemaal niet schelen. Ze zou nu snel bij hem aan komen. Ze zou hem zeggen dat het haar speet. En spijt was zeker wat had! Ook zou ze hem zeggen dat ze van hem hield, oh wat hield ze van hem. Ze liep verder in deze mistige wereld. Ja, mistig dat was het. Nu was bijna op de plek waar ze heen ging. Lucas zou haar voor eeuwig de zijne maken en dat was precies wat de bedoeling was. Ze ging harder lopen. Toen ze haar ogen opsloeg naar de verte zag ze het bekende silhouet staan van Lucas. Ze wilde naar hem zwaaien, naar hem toe rennen. Maar het ging niet. Ze kon zich niet bewegen. Ze probeerde het nog eens, toen ze zag dat hij naar haar zwaaide. Maar het ging niet. Ze voelde een ongure rilling over haar rug lopen. Ze keek weer richting hem. Ze zag dat hij iets riep, ze wilde terug roepen. Maar het ging niet. Ze probeerde het nog eens en nog eens, maar ze zat echt vast. Lucas schreeuwde en zwaaide nu verwoed naar haar. Hij was blijkbaar ergens van geschrokken. Haar haar wapperde ineens in haar gezicht van een plotselinge wind vlaag. In haar ooghoeken zag ze een machtig groot lichtgevend figuur. Het bleef, klapwiekend met zijn grote sneeuwwitte vleugels, schuin voor haar in de lucht hangen. Haar mond viel open. Wow, een engel! Lucas kwam nog steeds rennend en schreeuwend naar haar toe gerend. Zij was nog steeds bewegingloos. Het ding lachte gemeen naar haar. Hij maakte een achteloze beweging met zijn had, waarop Lucas een paar meter achter uit vloog. Lucas liet zich niet kennen, stond weer op en rende weer richting haar. Weer maakte het ding een beweging met zijn hand. Deze keer alleen niet achteloos. Lucas sloeg weer achter uit maar deze keer kwam hij niet overeind om weer naar haar toe te rennen. Ze zag dat er een dun straaltje bloed uit zijn mondhoek liep. Ze gilde, terwijl het ding hatelijk lachte. ‘’ Eigen schuld, dikke bult!’’ lachte het ding sarcastisch.
Op dat moment schrok Maaike wakker. Ze ging recht opzitten. Haar slaap shirt was helemaal klam van het zweet en plakte aan haar lichaam vast. Dat was een bizarre droom! Hij had zo echt geleken. Ze wreef de slaap uit haar ogen. Ze hielt haar adem in om te luisteren of Esther wakker was. Dit moest ze horen! Toen bedacht Maaike zich dat die vampier er ook nog was. Hij kon tenslotte niet al weg zijn, want het zonlicht scheen door het raam naar binnen. Ze luisterde nog eens om zich er van te verzekeren dat hij nog steeds bij Esther was. Ja, ze hoorde hem zachtjes snurken. Maaike stond op om Aries te gaan zoeken. Ze kleedde zich snel aan. Ze zou Esther maar alleen later met Dorian. Nu zou ze misschien wat meer duidelijkheid, wat dat betrof, zekerheid krijgen over Lucas. In haar droom wilde hij haar redden, hij was zelf dood gegaan om haar te redden van dat creepy ding! Toen ze was aangekleed klom ze stilletjes door het raam naar buiten. Je dacht toch zeker niet dat ze door de gang, langs die vampier, zou gaan wandelen? De zon was pas net op. Ochtend mist lag nog over de wereld. Ze zag haar weer spiegeling in een raam, ze zag er bleek en moe uit. ‘’Nou das weer fijn’’ mopperde ze voor zich uit. ‘’Ik zie er uit als een zombie.’’ Ze was op de automatische piloot naar de bankjes gelopen. Ze had er geen flauw idee van, van waar ze Aries zou vinden. Of hij überhaupt naar haar droom wilde luisteren. Iedereen had natuurlijk wel vaker nachtmerries die net echt hadden geleken, maar toch… Dit was anders. Het had meer een soort van, naja een waarschuwing ofzo geleken. En wat had in godesnaam dat rare vleugel ventje er mee te maken? Ze was sneller bij de bankjes dan ze had verwacht. Er was niemand. Ze zucht. Waar kon ze Aries anders vinden? ‘’Hè shit!’’ Mopperde ze verder. “Als je een kerel nodig hebt kun je ze niet vinden.” Ze stak een peuk op en besloot om maar even bakkie koffie te gaan halen. Ze schatte dat de kleine eetgelegenheid nu al wel open zou zijn. Ze liep op haar dooie gemak naar het cafeetje toe. Ze voelde zich brak en zo zag er uit ook. Maar alles was op het moment beter dan thuis zitten met een vampier. Toen ze bij het cafeetje aan kwam, was die inderdaad net open gegaan. Ze liep naar binnen en ging bij het raam zitten. Emma, de barkeepster, kwam naar haar toe. Ze kwam voor dat ze de jongens leerde kennen, vaak een bakkie doen bij Emma. ‘’He Maaike’’ Begroete Emma haar vrolijk. ‘’Je ziet er uit of je wel een bakkie troost kan gebruiken!’’ Maaike moest er om lachen. “ Dankje,’’ zei Maaike terwijl Emma met twee cappuccino aan kwam lopen. ‘’ Hoe is het met je?’’ De twee waren al snel diep in gesprek, ze hadden veel lol. Langzamerhand liep het eetcafé vol, dus moest Emma aan het werk. Maaike dronk haar zoveelste kop cappuccino. De deur ging open Maaike keek wie er binnen kwam. De man die binnen kwam leek verdacht veel op Aries, maar hij had geen vleugels. De man kwam bij haar aan tafel zitten en keek haar uitdagend aan. Nu herkende Maaike hem, het was wel Aries. “wat heb je met je vleugels gedaan?’’ vroeg ze dan ook. Aries lachte en stak triomfantelijk zijn hand in de lucht. Aan zijn vinger zat een ring met een raar teken er op, een rune ofzo. Ze begreep van zijn waarschuwende blik dat ze er nu niet naar moest vragen. ‘’Je zocht me?’’ Hij keek haar vragend aan. Hij bestudeerde haar bleke gezicht nauwkeurig en bezorgt. “ Moet je eens horen.’’ begon Maaike haar verhaal. Ze vertelde zachtjes over haar hoogst idiote droom, zoals ze die zelf noemde. Ze vertelde met een knal rood hooft over hoe ze Lucas had gezocht en hoe die voor stierf. Aries moest er om lachen. “ Dat zijn gewoon je ware gevoelens, al probeer je dat nog zo hard te ontkennen!’’ Maaike werd nog roder. Ze vervolgde snel haar verhaal. Nu vertelde ze over dat maffe ding dat Lucas dood had gemaakt, door simpel met zijn hand te wapperen. Aries die eerder geamuseerd geluisterd naar haar verhaal over Lucas, keek nu duister en bezorgt. Maaike was klaar met vertellen, ze keek afwachtend naar Aries. ‘’Engelen,’’ Zei hij duidelijke geschrokken. ‘’In een droom van een mens?’’ Nu moest Maaike lachen: “ Nee hoor,’’ zei ze duidelijk opgelucht dat ze haar idiote droom kwijt was. “Dat was echt geen engel hoor! Die zijn wit en glanzend en lichtgevend enzo. Dat weet toch iedereen?’’ Aries keek haar vreemd aan. Dit was een groot probleem. “Maaike?’’ Vroeg hij bloedserieus. “Wat denk je dat die droom was of betekende? Maaike keek hem ligt verbouwereerd aan? “ja, weet ik veel. Dat ging ik juist aan jou vragen! Jij bent degene die verstand heeft van al die malle creepy gevallen. Nou ja, goed dan. Een soort van visoen of waarschuwing. Wat mij betreft heb ik te veel sience fiction gezien hoor!’’
‘’En wat Lucas betreft,’’ Zei ze met een rood hoofd. ‘’ Misschien heb je wel gelijk.” Aries was een tijdje stil en Maaike dronk haar laatste beetje drinken op. Ze vroeg aan Emma de rekening, betaalde die en wilde weggaan. ‘’Waar ga je heen?’’ Vroeg Aries. ‘’weet niet, als het maar niet thuis is, daar zit die rottige bloedzuiger!’’ Ze keek Aries aan. “Ik bedoelde Dorian, sorry.’’ Aries moest er om lachen. Maar vervolgde toen streng: ‘’ Toch moet je daar heen ik wil dat Dorian vertelt over dat ding.” Maaike wilde al protesteren, maar Aries vervolgde met een duivelse lach. “ je kan natuurlijk ook altijd even gezellig bij Lucas op visite gaan!” Maaike keek Aries boos aan. Wat een klote opmerking, maar ja dat was te verwachten. Hij was tenslotte een vriend van Lucas en soort zoekt soort. “Oké, oké. Ik ga al, maak je niet druk.’’ Aries moest onwillekeurig lachen, als ze op dit moment eens wist dat Lucas niet eens half zo gevaarlijk was als hij zelf dat was.
Op het moment dat Maaike lekker cappuccino’s met Emma had zitten drinken, was wakker geworden. Het zat haar toch niet helemaal lekker dat Maaike nu allen was. Ze zou wel even een bak koffie naar haar brengen. Daar knapt ze vast wel van op. Esther liep op haar dooie gemak naar beneden om koffie te gaan zetten voor Maaike. Ze stak een sigaret op en bedacht hoe blij ze was met Dorian. En nu lach hij lekker te slapen in haar bed, bij haar thuis. Hoe veel beter kon je het hebben. Toen de koffie klaar was liep ze naar boven en luisterde aan Maaike haar deur ze hoorde niets. “Maaike?” Riep Esther zachtjes. “Ben je Wakker ik heb koffie.” Nog steeds niets. Dat was raar. Voor Maaike was koffie een van de magiese woorden. Esther zette de koffie naast Maaike haar deur en liep naar beneden om de reserve sleutel van de kamer te pakken. Maaikes kenende had ze haar deur waarschijnlijk hermetisch afgesloten en nog gebarricadeerd met haar meubels ook! Esther grinnikte om haar eigen grap, hoe flauw die ook was. Ze vond de reserve sleutel al snel en liep er mee naar boven. Ze deed alles zo zachtjes mogelijk. Stel dat Dorian wakker zou worden, in een chagrijnige vampier had ook Esther geen trek. Ze sloop weer terug naar Maaike haar kamer om die vervolgens open te maken. In de kamer was het donker, de gordijnen waren dicht en licht uit. Tot Esthers grote schrik lag Maaike niet in haar bed! ‘’Ja… Dat zat er dik in.’’ Peinsde Esther hard op. “IK wist dat ze hem zo smeren, met welke vampier in de buurt dan ook.” Ze kon nu ook niet weg om Maaike te zoeken. Esther was doodsbang dat er zonlicht bij Dorian zou komen. Straks smelt hij of verdwijnen of iets dergelijks. Esther wist niet wat ze moest doen, aan de ene kant wilde ze Dorian wakker maken, misschien kon hij haar uitleggen wat Maaike had, maar aan de andere kant was ze bang dat Dorian boos zou zo worden. Ze bleef doelloos door het huis dwalen. Ze dronk wat, rookte heel veel sigaretten viel af en toe in slaap en ging ook veel bij Dorian kijken. Toen het halve wegen de middag was, kon Esther het niet meer uit houden. Ze was bijna ziek van bezorgdheid. Ze hakte de knoop voor zichzelf door; dan maar een chagrijnige vamp in huis. Ze sloop weer naar boven. Ze opende de deur van haar eigen slaapkamer. Daar lag haar grote liefde vredig te slapen. Ja, dat was haar grote liefde, maar toch was het een gevaarlijke jongen die daar rustig lag te slapen. Ze twijfelde nogmaals of ze Dorian nou wakker moest maken of niet. Ze liep de kamer stilletjes in en sloot de deur zachtjes.