verklaring

mijn vertrouwen
net als mijn eigenwaarde
net als mijn ego
DOOD !

en dan de dode ego
ik ben een van de weinige, dan wel de enige die werkelijk Zelfmoord gepleegd heeft in filosofische zin

mijn vertrouwen is vermoord, omdat mensen mijn ego niet vertrouwde die ik niet had/heb
altijd wisten zij die het hadden, het te breken

of het nu familie of vrienden waren
maskers of rollen
instanties of geschriften

zij hebben mij verlaten

ze zeggen dat ik hen verlaten heb
maar dit lijf is er nog
leeg en verrot
langzaam werkend aan de dood

ik ben slechts de inval geest
wil je dat ik eerlijk ben ?
geloof dit dan maar.
mijn ziel is heen gegaan
gebroken en verrot
altijd alleen
en wanneer het niet alleen was, dan werd het niet serieus genomen
dat kon hij niet aan
hij, de ziel die ivo heeft geheten
waar slechts nog een lijf van over is
de rest is eigelijk dood
niet dat jullie dat concept bevatten
de dood

ooit werd er ergens een feest gehouden
voor hem
ter ere van hem
en hij kwam
en men zag niet
dat hij het was
en stuurde hem weg

er is er een die het wist
zeker wist

maar goed
wie maakt het uit ?

toen ik 18 was
was ik klaar
en stierf

verraad en bedrog
mijn leven ?
of slechts dat op mijn pad
nee, meeste was onachtzaamheid
onvoorzichtig en blind gedrag
zelfs dat in zijn voordeel viel zwaar
want het was corrupt
maar snappen ze het ?
nee
ze wilde hem corrupt maken
en hij wist beter

hoe andere nu nog leven
buiten mijn besef
en dus buiten mijn vertrouwen
corrupt

niet omdat het bewust is
niet omdat het erg is, vrijheid van keuze
maar
hoe kan ik vertrouwen ?
ik heb mezelf niet eens meer
ik ben slechts het systeem van het voertuig

dit was hun doel

dus hoe kan ik iemand vertrouwen

ik zou het wel willen
en probeer het met regelmaat
maar het lijf en bestuurder
wij
wij worden verraden
door iedereen tot heden
diep in t verleden en nu
steeds gebroken
omdat men het niet aan kan
niet tegen kan
het is er niet
dat wat ze willen
mijn ziel is lang dood
en ze hebben het pas door
wanneer het te laat is
en hun onwetendheid mij heeft verraden

steeds weer
krijg ik de volle laag
de antwoorden op de vraag
ik ben niet wie je ziet
en ik ben er open over
maar dat helpt niet
want ik wordt toch verraden
weet wat je win
als je aan mij begin

ik ben gratis
en je winst tijdelijk
en je verlies
begint wanneer het vertrouwen gebroken is.

artsen hebben mij geopereerd
en de vraag die ik hen stelde is niet beantwoord
mijn bloed getapt, maar nimmer het uitslagen blad gehad
wakker worden met littekens
mond dood in de klas
mond dood op schoot
mond dood op iedere school
mond dood waar ik ook dool

ik tracht te leven
maar ach
wat is t leven
wanneer je jezelf niet meer kan geven ?
hoe kan men mij vertrouwen wanneer mijn ziel niet bij het lijf hoort
ik snap wel wat hen stoort

ik zie mezelf in de spiegel
en de spiegel wordt zwart
monsterlijke ogen en gelaat
ik weet wie er in me staat

dan nog te zwijgen over hen
zij die mij t leven zuur maken
mij mijn vrijheid ontnemen
mij trachten te vormen
mij trachten te maken
mij trachten te doen

in de dood zie je geen emotie
slechts de mogelijke toekomst en verleden
heden is altijd
en mijn dood
was overal
hoe ik leefde, t maakt niet uit
mijn dood kwam
mijn dood,
net als dat van een ieder
maar lijden zou ik
de mooiste toekomst
mij ontnomen
de slechtste zo dichtbij
doch, ik had moeten sterven
ik als in het voertuig
toen ik achttien was
liever eerder
maar ach liever voor je wakker wordt
dan daarna
want dan wordt het zo'n rommeltje

hoe kan het dat de werkelijke kunst zo veracht wordt
en de troep zo vereerd ?