Verloren. [gedicht]

Verloren

Stond op het punt te gaan vliegen, sprong en verloor mijn evenwicht.
Mijn vleugels weggevlogen, snel en mij achterlatend.
Viel naar beneden, greep en hield me vast aan de rand.
Durfde niet omlaag te kijken, bang en geketend.

Hield het niet lang meer vol, klamme en gladde handen.
Vocht uit alle macht met mijn hart, liefdevol en wanhopig.
Mijn ogen traanden, nat en stromend.
Probeerde mezelf omhoog te trekken, sterk en hoopvol.

Laatste grip toch verloren, onmacht en pijn.
Viel als een sneltrein naar beneden, vlug en alles vergetend.
Ik hoopte dat je daar beneden zou zijn, krachtig en moedig.
Maar zelfs jou ben ik verloren, hard en gevoelloos.

Lig nu op de grond, roerloos en bewusteloos.
Kon mijn arm niet uitstrekken naar hulp, machteloos en eenzaam.
Nergens was ook hulp te vinden, zwaar en harteloos.
Gedachten vaarden weg, ik en mezelf.



verliefd *zucht*
28 mrt 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Jongbloed*
Jongbloed*, vrouw, 30 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende