vermoeid
Leuke dagen in het leven zijn het altijd leuk. Maar bij een depressie is iedere dag weer anders. Gister was op zich een hele leuke dag. Cadeaus ingepakt want Zaterdag hebben we Sinterklaas bij mijn schoonouders die wonen in Sliedrecht. En papa en mama waren er om ons nieuwe tv meubel in elkaar te zetten. Ik ben er werkelijk helemaal verliefd op. Het staat zo mooi en met de spulletjes die nog komen gaan wordt het echt het huis van mij en mijn man.
Maar gisteravond was ik echt ontzettend down en had ik mezelf totaal niet in de hand. in het begin leek het wel mee te vallen maar eerlijk gezegd was het erger dan verwacht. Ik kan me alleen nog herinneren dat ik heb gegeten, ontzettend heb moeten huilen, met mijn hoofd tegen de deur bonken. en een paar keer flink met mijn schoenen gegooid. En daar zit ik wel echt mee ik voel me zo ontzettend schuldig. En niet alleen dat ik voel me ook ontzettend verdrietig en boos hierom. Niet op de wereld of op mijn man ofzo, Maar juist op mezelf. Ik merk steeds meer dat ik mezelf begin kwijt te raken en ik niet weet waarom.
Dit weekend zijn we in Sliedrecht. Mijn man gaat dan ook naar de kerk, maar ik ga niet mee momenteel kan ik het woord al niet verdragen. ook al vloek ik er ook wel eens mee.
Dus ik heb een nette brief geschreven die mijn uitdeelt aan degene die ik wil. Dan weten ze tenminste dat het niet aan hun ligt. Want ik wil gewoon niet dat ik daar straks zit, mezelf niet in de hand heb hun wat zeggen en ik 1 grote scene schop in het gebouw.
het klinkt misschien ook wel heel raar als je het zo leest. Maar ik schaam me eigen er wel voor. Ik zoek hulp 31 december heb ik mijn intake. dus dan gaat het echte werk beginnen. Maar tot die tijd heb ik mezelf, Mijn man en mijn aller aller aller beste vriend waar ik ontzettend veel van hou.
Deze week wordt wel wat leuker want ik ga met mijn beste vriend naar de winterfair in Rotterdam Ahoy.
Waar ik echt onwijs veel zin in heb.
Voor de rest vannacht bijna niet geslapen van de pijn. Maar ik heb ook echt gewaakt over mijn liefde. Hij was zo koud. dus heb op hem gelet, maar met mij ging het zelf ook niet goed. Ben flauw gevallen en hij moest me oprapen dat was wel even schrikken. Maar ik moet toch wel zeggen dat ik nu echt moe ben.
Maar gisteravond was ik echt ontzettend down en had ik mezelf totaal niet in de hand. in het begin leek het wel mee te vallen maar eerlijk gezegd was het erger dan verwacht. Ik kan me alleen nog herinneren dat ik heb gegeten, ontzettend heb moeten huilen, met mijn hoofd tegen de deur bonken. en een paar keer flink met mijn schoenen gegooid. En daar zit ik wel echt mee ik voel me zo ontzettend schuldig. En niet alleen dat ik voel me ook ontzettend verdrietig en boos hierom. Niet op de wereld of op mijn man ofzo, Maar juist op mezelf. Ik merk steeds meer dat ik mezelf begin kwijt te raken en ik niet weet waarom.
Dit weekend zijn we in Sliedrecht. Mijn man gaat dan ook naar de kerk, maar ik ga niet mee momenteel kan ik het woord al niet verdragen. ook al vloek ik er ook wel eens mee.
Dus ik heb een nette brief geschreven die mijn uitdeelt aan degene die ik wil. Dan weten ze tenminste dat het niet aan hun ligt. Want ik wil gewoon niet dat ik daar straks zit, mezelf niet in de hand heb hun wat zeggen en ik 1 grote scene schop in het gebouw.
het klinkt misschien ook wel heel raar als je het zo leest. Maar ik schaam me eigen er wel voor. Ik zoek hulp 31 december heb ik mijn intake. dus dan gaat het echte werk beginnen. Maar tot die tijd heb ik mezelf, Mijn man en mijn aller aller aller beste vriend waar ik ontzettend veel van hou.
Deze week wordt wel wat leuker want ik ga met mijn beste vriend naar de winterfair in Rotterdam Ahoy.
Waar ik echt onwijs veel zin in heb.
Voor de rest vannacht bijna niet geslapen van de pijn. Maar ik heb ook echt gewaakt over mijn liefde. Hij was zo koud. dus heb op hem gelet, maar met mij ging het zelf ook niet goed. Ben flauw gevallen en hij moest me oprapen dat was wel even schrikken. Maar ik moet toch wel zeggen dat ik nu echt moe ben.
02 dec 2019
- meld ongepast verhaal
-
MilosColumbo (opgeheven op 13-12-2021)
maandag 02 december 2019 11:31
Gelukkig heb je beste vriend die veel met je doet. Ik denk dat jullie aan elkaar veel steun hebben. En de kerk is mooi, maar het is gebouw! God zal het je niet kwalijk nemen als je even niet naast mensen van vlees en bloed zit, die misschien soms ook geen zin hebben. Maar het niet durven te zeggen of te doen. En al lijkt 31 december ver van je vandaan! Voordat je weet zit je daar.
-
srsschrijver
maandag 02 december 2019 11:35
dankjewel voor je mooie woorden
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 15 mrt 2020 sometimes
- O 30 dec 2019 goed of niet? ( 3 )
- O 28 dec 2019 verjaardag ( 1 )
- O 21 dec 2019 wat een ondankbare hond ( 2 )
- O 21 dec 2019 zorgen maken heeft soms geen zin
- O 19 dec 2019 uit het diepste van mijn hart
- O 18 dec 2019 bezig blijven ( 1 )
- O 16 dec 2019 niet wetend hoe me te voelen ( 2 )
- O 14 dec 2019 pijn pijn pijn ( 1 )
- O 12 dec 2019 man en beste vriend
- O 12 dec 2019 2 aparte werelden
- O 08 dec 2019 liefde is het waardevolste wat er is ( 1 )
- O 08 dec 2019 rotgevoel ( 1 )
- O 07 dec 2019 dubbel gevoel ( 1 )
- O 06 dec 2019 gezellig weekend ( 1 )