verontrustende blauwe jas

de droom was verontrustend
niet zo zeer het geheel van de droom meer de persoonlijke dingen
een buiten af view van mijn leven
en een schokkend moment

we zaten in de auto
m'n vader, jij en ik
wie ben jij ? mijn zusje ? mijn verliefdheid ? mijn zus ? mijn angst ?
we zijn aan het praten.
een toneel stuk en het falen
het falen van zoals ik dat zie de mensen
en plots draait het om
jij vraagt dingen
en de wereld begint zo lijkt instabiel te worden
of ik ?

ik wil best je vragen beantwoorden
maar als ik vraag of je stopt ga je door
ik probeer iets uit te leggen, maar je ontkent
je kijkt me aan, pijnlijk door dringend
ik wil deze confrontatie niet, niet nu

we staan nu buiten de auto
jij vraagt iets persoonlijks
iets waar ik niet op kan antwoorden op dit moment
niet op straat, niet in die blauwe jas
ik vraagt of je stopt
je gaat door, en blijft me pijnlijk aan kijken
ik verlies het bijna, zo als ik had voorspeld
ik kom naar je toe en drijf je in een hoekje
in een gedoken zit jij daar
en ik in mijn blauwe jas sta boven je
indringend kwaad, woest
ik kan je dit niet op deze manier vertellen
dat weet je en toch ga je door met vragen
ik uit mijn woede in die wilde manier
ik dreig, ik nijg te slaan
maar ik hou me in
vader zit nog in de auto, snapt er niks van
ik ben boos, en jij nu bang
maar ik denk niet dat je begrijpt hoe bang ik ben
hoe pijnlijk geraakt ik ben door je vraag
ik wil em beantwoorden
maar in die blauwe jas lukt het niet
ik geef je ruimte om weg te komen uit die vervelende situatie
ik schreeuw nog na:
"ik heb je niet meer geslagen sinds ik 4 was"
en dan schuw ik me ook weg
in schaamte

ik kan je het nog niet vertellen
of niet op de manier zoals je vroeg
ik wil het wel
maar het lukt nog niet
niet zo, in die blauwe jas
en waarom is die jas zo belangrijk ?
(ik vind em ook foei lelijk..)

t stomme is, is dat ik je zo kon antwoorden
het antwoord zat in mijn hoofd
een eerlijk open antwoord,
maar het kwam er niet uit,
slechts de woede en angst kwam er uit

misschien is het beter om te wachten met die vragen
wanneer ik iets wits draag
of wanneer ik niet in die blauwe jas loop
ik wil je alles geven en antwoorden
maar soms ben ik bang dat de antwoorden gevaarlijker zijn
dan ik in die blauwe jas

gun me tijd,
ik ben de ergste nog niet
vraag me of je er naar mag vragen voor je die vragen stelt
je weet welke antwoorden je wil hebben
maar ik weet niet wanneer ik ze kan geven
ik weet dat ik de antwoorden heb
en ik wil ze van binnen delen
maar er is iets dat me tegen houdt
ik wil je het geven
maar niet als ik in die blauwe jas loop.