vertrouwen
Ik heb iets door verteld van iemand en ik voel me er echt beroerd onder.
Oke, het is mijn eigen schuld..
Maar de persoon waar ik het aan heb verteld bleef erg lang door zeuren.
Er was duidelijk iets aan de hand en zij wist van niks en had ook geen flauw idee hoe ze ermee om moest gaan.
Ze ging allemaal rare dingen denken, allerlei andere dingen.
Uiteindelijk heb ik het verteld, omdat ik het erg vervelend vond dat zij totaal andere dingen ging bedenken die ook helemaal nergens op sloegen. Het was gewoon erg om te horen hoe zij over die ene persoon dacht, zonder dat ze wist wat er nou echt was gebeurd.
Nu is het uitgekomen...het vervelende is dat ik het via via hoor en dat de persoon zelf niet naar me toe komt om het te vragen of om gewoon boos op me te worden.
Het is terecht als ze boos is en ik wil gewoon dat ze het tegen me zegt!
Ik kan wel een verschrikkelijk goeie reden hebben waarom ik het heb doorverteld, hoe dan ook heb ik het verteld en daar gaat het om..
Er zijn twee mensen die zeggen dat ik me niet zo schuldig moet voelen, omdat ik het goed bedoelde.
Dat is ook echt zo, het was absoluut niet mijn idee om erover te roddelen of omdat het sensatie was!
Maar ik heb het verteld....en ik voel me hier erg kut over!!
ozz, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende