Verwarring alom
Een fijne reis richting het oosten met de trein gister.
Op weg naar een leuke gezellig avond met haar.
Met het gevoel van Guus Meeuwis begon mijn trip al.
Want de trein had wat vertraging mijn God daar baal ik van
omdat ik nu tien minuten minder bij je blijven kan.
2 uur reizen is twee uur vermaak zoeken. En dat kan natuurlijk dmv diverse dingen.
Het leukste daarvan is natuurlijk mensen kijken!
Maar er kan ook gekozen worden voor muziek of lectuur.
De trein zoeft heerlijk door en we steken de grote rivieren over, waar mijn hart een klein sprongetje maakt omdat ik weet dat ik dichter bij haar (C.) ga komen: nog maar 10 minuten!
Ik pak mn spullen (ik had voor de vermaak optie muziek en mensen kijken gekozen) en berg mn mp3 speler op: cd´s in de tas, jas los, en ik ben dr klaar voor.
Want de trein verminderd vaart
terwijl mijn hart steeds sneller gaat.
Het gevoel van Guus ebt weg, en ik stap de trein uit. Tas rond mn schouders en losjes lopen richting..
Tsja: waarheen eigenlijk?
en opeens zit ze daarop: op een bankje, in een streepje zon.
Yeah! een korte hug en kus en samen op weg naar het centrum.
Een enorm leuke gezellig avond-nacht weer twee uur naar huis toeven om ´s avond naar een verjaardag te gaan. Al met al nog niet eens 24 uur bij haar geweest, maar het was meer dan de moeite waard..
Maar: een verhaal zou een verhaal niet zijn als er een grote ´MAAR´ aanzat.
Want: ze gaat naar fucking Edmonton in Canada
En niet voor een vakantie, nee voor een stage van maar liefst 6 (!!!!) maanden
Tsja: en daar zit je dan.
Twijfel, twijfel en nog eens twijfel.
Iets in mij zegt: jihoe! en dat ik met mn hoofd in de wolken moet lopen, maar zo voel ik me niet.
Weet eik niet zo goed hoe ik me voel, maar een rare situatie is het zeker..
Zou ik nu 6 maanden op dr moeten wachten?
Heeft zij dat er voor over? Heb ik het er wel voor over?
Zes maanden is wel erg lang natuurlijk, wie weet wat er kan gebeuren in zes maanden.
Ik kan dr opzoeken, maar wil ze dat? wil ik dat? hoe gaan we nu verder voordat ze weggaan?
Ik mag niet eens dr uit komen zwaaien op schiphol, omdat het ´te zwaar voor me wordt, als jij er ook nog bij staat: dat trek ik niet.` Das dan wel weer lief
Vooralsnog heb ik mezelf de zin geformuleerd:
I don´t havee answers to questions I don´t even dare to ask
Op weg naar een leuke gezellig avond met haar.
Met het gevoel van Guus Meeuwis begon mijn trip al.
Want de trein had wat vertraging mijn God daar baal ik van
omdat ik nu tien minuten minder bij je blijven kan.
2 uur reizen is twee uur vermaak zoeken. En dat kan natuurlijk dmv diverse dingen.
Het leukste daarvan is natuurlijk mensen kijken!
Maar er kan ook gekozen worden voor muziek of lectuur.
De trein zoeft heerlijk door en we steken de grote rivieren over, waar mijn hart een klein sprongetje maakt omdat ik weet dat ik dichter bij haar (C.) ga komen: nog maar 10 minuten!
Ik pak mn spullen (ik had voor de vermaak optie muziek en mensen kijken gekozen) en berg mn mp3 speler op: cd´s in de tas, jas los, en ik ben dr klaar voor.
Want de trein verminderd vaart
terwijl mijn hart steeds sneller gaat.
Het gevoel van Guus ebt weg, en ik stap de trein uit. Tas rond mn schouders en losjes lopen richting..
Tsja: waarheen eigenlijk?
en opeens zit ze daarop: op een bankje, in een streepje zon.
Yeah! een korte hug en kus en samen op weg naar het centrum.
Een enorm leuke gezellig avond-nacht weer twee uur naar huis toeven om ´s avond naar een verjaardag te gaan. Al met al nog niet eens 24 uur bij haar geweest, maar het was meer dan de moeite waard..
Maar: een verhaal zou een verhaal niet zijn als er een grote ´MAAR´ aanzat.
Want: ze gaat naar fucking Edmonton in Canada
En niet voor een vakantie, nee voor een stage van maar liefst 6 (!!!!) maanden
Tsja: en daar zit je dan.
Twijfel, twijfel en nog eens twijfel.
Iets in mij zegt: jihoe! en dat ik met mn hoofd in de wolken moet lopen, maar zo voel ik me niet.
Weet eik niet zo goed hoe ik me voel, maar een rare situatie is het zeker..
Zou ik nu 6 maanden op dr moeten wachten?
Heeft zij dat er voor over? Heb ik het er wel voor over?
Zes maanden is wel erg lang natuurlijk, wie weet wat er kan gebeuren in zes maanden.
Ik kan dr opzoeken, maar wil ze dat? wil ik dat? hoe gaan we nu verder voordat ze weggaan?
Ik mag niet eens dr uit komen zwaaien op schiphol, omdat het ´te zwaar voor me wordt, als jij er ook nog bij staat: dat trek ik niet.` Das dan wel weer lief
Vooralsnog heb ik mezelf de zin geformuleerd:
I don´t havee answers to questions I don´t even dare to ask
27 mei 2006
- meld ongepast verhaal
-
menina
zaterdag 27 mei 2006 12:39
mooi geschreven verhaal
en veel succes ermee! -
godin
zaterdag 27 mei 2006 18:13
tja dat is wel een dilemma jah....maar je heb toch zowiezo nog ff
wat je nu op kan bouwen gooi je dan niet weg als ze weggaat!
sterkte ermee
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 sep 2007 Insensitive ( 1 )
- O 11 sep 2007 waking up and moving on ( 2 )
- O 08 sep 2007 kleine dingen ( 2 )
- O 18 nov 2006 De Dijk - Recht in de ogen
- O 12 nov 2006 titelloos ( 1 )
- O 11 sep 2006 Ritme! ( 1 )
- O 30 mei 2006 Lieve marianne ( 7 )
- O 27 mei 2006 Verwarring alom ( 2 )
- O 27 mei 2006 ´Howie Day mood´
- O 15 feb 2006 vakantie... ( 5 )
- O 15 feb 2006 Noord-Holland...*zucht* ( 5 )
- O 19 jan 2006 Een belletje ( 1 )
- O 10 jan 2006 Yeah! ( 1 )
- O 09 jan 2006 Ik kan niet wachten! ( 1 )
- O 14 dec 2005 Nog meer muziek... ( 5 )