Verwijt moeder therapie
Mam,
na alle schreeuwsessies
waarin je me verweet dat ik mijn mond maar niet kon houden
dat ik maar bleef en bleef praten
mijn hersenen niet kon stoppen toen ik eenmaal aan de gang was.
Zag je het niet?
Zag je niet dat dat net zo vervelend was als de avonden dat mijn mond maar niet ophield over de leuke dingen overdag?
Naar mijn beleving.
De drukte in mijn hoofd.
De waterval die maar niet ophield tot diep in de nacht.
Dat ik maar niet ophield met piekeren over de basisschoolkinderen?
De middelbareschoolkinderen?
Zag je niet dat therapie daarmee had kunnen helpen?
Zag je dat als een toegeven van jouw tekortkomen?... Als je hulp voor mij had gezocht?
Oh ja.
Je zag dat door jouw angststoornissymptomenbril als een risico.
Dat iemand mij weg zou voeren van je.
Dat ik meegenomen zou worden door jeugdbescherming als je zou toegeven dat jouw sterke schouders niet de hele wereld kunnen dragen.
knowthyself, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende