Voel me onbegrepen & alleen

De hele dag prachtig weer...
Mijn huid voelt warm aan...
Het wordt al schemerig...
We kijken naar de ondergaande zon...
Naar de roze wolken...
Luisteren naar het ruisende beekje...
Worden bedwelmd door heerlijke bloemengeuren...
We zitten op een romantisch bankje...
Vertel je over de dingen die niemand anders weet...
Naast mij zit jij...
Mijn lieve hond...
Je kijkt heel lief...
Maar je antwoord nooit...

Voel me gigantisch onbegrepen. Wil zo graag mijn gedachten delen, begrepen worden, gedachten wisselen. Maar er is niemand die mij snapt. Ik kan volgens mij maar beter niet leven... waarom voel ik me zo rot?

09 jul 2002 - bewerkt op 09 jul 2002 - meld ongepast verhaal

lili, vrouw, 38 jaar

Elja woensdag 10 juli 2002 00:14
This to shall pass..
Da's tenminste de standaard uitspraak. En ik twijfel er niet aan of het klopt volledig. Hier kun je in elk geval je gedachten al delen; onze aandacht heb je hoor. Snap wel dat het niet hetzelfde is als iemand echt bij je te hebben om met je van gedachten te verwisselen, maar het is een begin he.

En er is NOOIT een goede reden om niet te leven!
evaatje woensdag 10 juli 2002 10:29
idd onthou dat: ER IS NOOIT EEN GOEIE REDEN OM NIET (!) TE LEVEN.
ga wat leuke dingen doen, spreek met vrienden en vriendinnen af of ga lkrr wandelen. en anders, schrijf het hier heerlijk van je af!
het van je af schriven kan ech opluchten!
duss...schrijfse!
kuss Eef
Carina woensdag 10 juli 2002 13:59
Ik begrijp goed dat je je onbegrepen voelt

maar das niet waar

Je moet je bedenken dat er veel meer meisjes zijn die ook met zo'n probleem rond lopen.

Ik weet niet of het je helpt maar ik wil je graag helpen bij je problemen ik hoop echt dat je er wat aan hebt wat ik je vertel enzo

Als je eens echt in de put zit mag je me altijd mailen op Judokid_karin@msn.com Je krijgt dan ZSM antwoord terug.

Nou suc6 en doe wat je gevoel je ingeeft.

kuzzies Carina
Roozzie woensdag 10 juli 2002 20:40
Iedereen heeft wel eens een dip(je)... iedereen voelt zich wel eens onbegrepen... maar op plaatsen zoals hier leest iedereen aandachtig je verhaal en veel mensen zullen je wel begrijpen...

Maar er is echt nooit een reden om niet te leven, zoals al meermalen herhaald is... je hebt je vrienden en vriendinnen, familie, enz. enz. waardoor je het gevoel hebt: ja! dit is leven en hierom wil ik leven!

Het is heel moeilijk te begrijpen... (ik kan het ook moeilijk uitleggen, maarja...) maar ik hoop dat je dat toch doet...

O 10 jul 2002 Nieuwetijdkind???? ( 6 )
O 10 jul 2002 Vooroordelen ( 4 )
O 09 jul 2002 Voel me onbegrepen & alleen ( 4 )
O 09 jul 2002 Ik ben verkeerd... ( 5 )
O 09 jul 2002 Mijn ingewikkelde leven... ( 2 )

vorige volgende