VOLVO's, het moest verboden worden

VOLVO RIJDERS
Nu wil ik het graag hebben over Volvo rijders. Achterbakse aftandse mensen, dat zijn het. Waardeloze gedrochtjes. Van die wezens die je wel eens in films ziet, ze leven diep in donkere grotten en hebben geen ogen, omdat hun tere witte lijfjes nooit het zonlicht opzoeken. Ze wachten rustig af en vallen prooien aan die zich te diep in de grotten begeven. Vaak verdwaald en zonder zicht worden zij opgepeuzeld door deze schandelijke levensvormen.
JA. Zo zie ik Volvo rijders. En zo zijn ze ook. Ze vallen anderen lastig die meer moeite hebben op de weg of minder zicht hebben. Ze nemen risico’s die ze niet moeten nemen, jagen anderen op als het ze niet snel genoeg gaat, of rijden juist zo langzaam op de linkerbaan dat een slak die net wat energydrink heeft gedronken ze nog wel inhaalt…
Keer op keer heb ik geprobeerd te ontkennen dat ik ze haat. “Nee lieverd.” Zei ik dan tegen mezelf; “plaats niemand in hokjes en heb geen vooroordelen. De vooroordelen die je in het verleden had waren vaak niet waar. Je weet nu toch wel beter toch?”
MAAR daar was er weer één. EN weer één. Volvo hier Volvo daar. De ene nog agressiever dan de ander. Ze crossen door het verkeer alsof hun hele familie op sterven ligt en ze nog 1 minuut hebben om bij ze te zijn. Het valt me nog mee dat ze geen vluchtstroken meepakken.
De druppel die mijn emmer deed overlopen, de kers op de taart, was de Volvorijder die mij opzettelijk de weg wilde afrijden of in ieder geval de intentie toonde. Meneer was al belachelijk lang als een mongool aan het rijden op de weg. Linkerbaan. Één auto tussen ons in, die werd er ook al niet goed van, een snel klein Volkswagentje, die er natuurlijk langs wou. De Volvo rijder had daar op zijn beurt schijt aan, en bleef van 150 rijden en naar rechts gaan, weer naar links gaan en afremmen tot 80. Waarom? Waarschijnlijk gewoon omdat hij dat leuk vond of er geil van werd ofzo. Kleine pikkies moet je compenseren namelijk. Na dit minstens vier keer herhaalt te hebben schoof onze kleine Volvo man zijn kar op wielen weer naar rechts en de VW zag zijn kans schoon. Eindelijk, het was hem gelukt, hij was voorbij de rijdende terrorist en kon zonder stress zijn weg vervolgen.
Nu ik nog.
Shit.
Hoe ga ik voorbij deze man die duidelijk in de war was met zichzelf?
Ik doe precies hetzelfde, wacht tot hij weer naar rechts gaat en planken maar.
Net voor de afslag die ik moest hebben gebruikte ik deze tactiek dan ook. Koste wat kost zou ik op de afslagstrook voor hem gaan rijden. Deze malloot wil je nog geen één seconde voor je hebben. Het lukte. Met nog genoeg ruimte tussen hem en een random vrachtwagen voor hem liet ik mijn richtingaanwijzer naar rechts knipperen en voegde ik in met ietswat meer snelheid. De Volvo rijder op zijn beurt, die waarschijnlijk boos was en weer een slappe had gekregen, gaf de strijd niet op en plankte op het moment dat ik in wilde voegen zijn shitbak naar voren. Om zemma boos te kunnen doen natuurlijk, zodat hij kon zeggen “Je had beter op moeten letten, ik moest vol op de rem door jou”. Terwijl er natuurlijk niks aan de hand was als hij niet als een mongool rondcrosste.
Heel gek, maar zoiets had ik dus al verwacht. Na de afslag, nog voor de eerstvolgende mogelijkheid gooide hij het stuur om, reed VOL over de doorgetrokken streep om mij eerder in te kunnen halen dan dat ik naar links de vrachtwagen voor mij kon passeren.
Weer iets wat hem lukte.
De irritante vlieg ging en BLEEF langs mij rijden.
Een 40plusser, half kalend klein dikkig mannetje, die mijn brein meteen in een hokje ging plaatsen keek mij boos aan. Niet zomaar boos, Woedend.
Verschillende handgebaren werden gemaakt, waarschijnlijk of IK wel goed in mijn hoofd was.

Ergens was het best sneu, hij was vast zo opgefokt door het werk, geen promotie gekregen of niet de voldoening die je uit je werk wilt hebben. Het zou ook zijn vrouw kunnen zijn, enerzijds een mooie vrouw die hij gevangenhoud en die elke dag weer zijn ego boost, of een heks op de bank waar hij stress van ervaart omdat hij beseft dat dit het maximale is wat hij uit zijn leven heeft kunnen halen. Dit gebeurde allemaal in één flits in mijn hoofd, al deze mogelijke scenario’s.

Als reactie op mijn beurt hees ik mijn allermooiste vinger in de lucht, namelijk mijn middelste.
De bom die al op exploderen stond, barstte nu echt. Zijn gezicht werd van donkeroranje/rood KNALpaars en voor ik het wist gooide hij zijn koekblik naar rechts.
Hij reed nu half op mijn weghelft!
Met een kloppend hart bleef ik hem aankijken, in mijn ogen was hij nu een monster. Een kleine irritante demoon die denkt dat hij the devil himself is. Dat de weg van zijn ouders is en ik daar te gast ben. Daarna knalt hij hem door terug naar links en verlies ik hem uit het zicht.
VOLVOrijders ik haat ze nu voor altijd.

Ik rij zelf een Opel.
Het enige wat ik hoop en blijf hopen is dat niemand ook zo over OPELrijders denkt omdat ie iets vergelijkbaars heeft meegemaakt, als ie mij passeert en daardoor zo over mij gaat denken omdat ik TOEVALLIG ook een Opel rijd…

Wat is de wereld toch een Inception.