Vreemdgaan met de toekomst

Het is vaak moeilijk om in het heden te blijven. We leven immers vrijwel allemaal toe naar de toekomst en worden daartoe ook gestimuleerd. We werken aan een goede toekomst, moeten bedenken wat we in deze toekomst willen. De toekomst is een van de onzekerste dingen in ons leven, misschien zelfs wel de meest onzekere. Hoe kunnen we daar dan naartoe leven, daarvoor werken? Hoe kunnen wij goede keuzes maken wanneer we de gevolgen van die keuzes niet kunnen weten?

"When you invest your love, you invest your life". Precies, je legt ergens je ziel in, je passie, je doet wat je lichaam (of "hart" ) je op dat moment ingeeft. Je investeert in je leven, in je toekomst. Dat is een behoorlijk grote stap. Een gigantische stap naar iets wankels, iets compleet onzekers. Het probleem is dat je met de tijd verandert. Kijk maar naar zoiets simpels als de mode bijvoorbeeld. Vorig jaar vond je dat ene shirtje nog helemaal te gek, nu zou je 'm voor geen goud meer willen dragen want opeens is ie spuuglelijk! Dit is natuurlijk wel een heel simpel voorbeeld, maar zo gaat het wel. Je verandert. Hoe kan ik dan een permante keuze maken die invloed heeft op mijn gehele toekomst als ik weet dat ik over een aantal jaar weer anders ben? Natuurlijk blijf je vaak wel over 't algemeen dezelfde interesses hebben etc, maar toch.. Dat hoeft ook weer niet zo te zijn, je kan ook compleet omslaan. Ik heb 't zelf meegemaakt: ik ben tijdens "het dieptepunt" van mijn ziekte een compleet ander persoon geworden. Ik ben veranderd. En behoorlijk ook. Hoe weet ik zeker dat ik zo blijf? Dat weet ik niet, dat is onmogelijk.

Ik kan niet kiezen. Ik leef al in de toekomst, of ik leef op z'n minst erg naar de toekomst toe (waarschijnlijk een beetje teveel), maar in mijn hoofd zijn er zoveel verschillende toekomsten die mij leuk lijken, hoe kan ik kiezen? Want deze toekomsten in mijn hoofd zijn niet realistisch, zeer onzeker en ik zou niet weten hoe ik daar kom en of ik dan überhaupt nog wel leef. Dus waarom leef ik dan zo naar de toekomst? Waarom kan ik niet gewoon in het heden leven en vanzelf wel zien wat er op mijn pad komt?

Heden, waarom kan ik niet wat meer van jou genieten? Het lukt me gewoon niet. Ik ga vreemd met de toekomst. Een van de ergste relaties die je maar kunt hebben. Het heden gebruik ik slechts, met de overtuiging dat het met de toekomst beter zal gaan. Maar dan vliegt 't allemaal wel erg snel voorbij.

"Tomorrow is a mystery, Today is a present" So why can't I just be happy with that damn present and forget about the mystery?!