"Vriendin."
Ja, eerst was je altijd heel aardig, Je praatte tegen me, terwijl de rest me nog half negeerde. En het was altijd heel gezellig. Je was wel altijd verliefd op een jongen, wat een drama.
En wat ben je eigenlijk een hoer, met al die vriendjes van. 3 tegelijkertijd.
Maar nu keur je me geen blik meer waardig. Ik heb vaak met je gepraat in de pauze, maar je zei vaak niks terug, nu heel vaak geen hoi meer. Maar als het kan pak je mn schriften en kijk je wat ik heb. Zomaar, terwijl ik net even iets zeg, Hup, weg schrift, niet even vragen ofzo. Dat vind jij doodnormaal. Maar vorig jaar kwam je vaak bij mij zitten, om te mopperen over je BFF, T.
"Ja, kijk, daar pakt ze weer mn schrift ze is zo betweterig. Word daar echt gek van."
Maar goed, je mag me niet meer. Kennelijk ben ik je niet waard. Ofzo.
Het maakt me niks uit.
Ik heb vrienden, vrienden waarmee ik kan lachen, en ik spreek geen kwaad achter hun rug. Ik hoorde dat T ook alleen maar bij je blijft omdat ze anders alleen is. Je bent een bitch, zoals je mensen beoordeelt die je niet ken, je oordeelt, en ze krijgen geen tweede kans. Ze hebben eigenlijk niet eens een eerste gehad, of wel?
"Dat mens moet echt niet zo'n legging aan doen."
"Ja, die kijkt T. altijd zo vuil aan."
Get a life.
It*sme, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende