Waar de pijn zit.
Kerstavond was erg gezellig. We gingen gourmetten bij de oom en tante van mijn beste vriendin. Ik had niet verwacht dat het zo leuk zou worden, ik ben trots opmezelf dat ik mijn 'ruimte' heb durven innemen. Achteraf vertelde mijn beste vriendin, dat ze het erg leuk vonden om 'mijn spontane kant' te zien. Een mooi compliment. Het liefst vier ik mijn kerstdagen niet met familie. Maar ik doe het toch elk jaar weer. Ik weet niet of het is dat ik te 'hoge verwachten' erop nahou, ookal probeerde ik dat dit jaar niet. Mijn voornemens waren het gewoon maar op mij af te laten komen. Toch merk ik, dat ik somber raak. Ik voel me teleurgesteld. Elk jaar weer dat negatieve gedoe. Het doet me denken aan alle jaren, aan de pijnlijk jaren. Tegelijkertijd bedenk ik me, hoe ik het 'beter' kan maken. Ik blijf positief en negeer alle onzin, ik geef mijn grenzen aan ook al voelt het alsof ik tegen een muur praat. Maar erg gelukkig voel ik mij niet. Ik weet dat ook dit weer overgaat, het is een moment opname. Maar soms wil ik gewoon even huilen, omdat het pijnlijk is ..
st-ar, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende