Waarom?
Ik vraag het je, waarom?
Waarom heb ik dit, waarom? Waarom ik?
Ik voel me klote want de depressie slaat weer hard toe.
Ik voel me alleen en leeg, want er is niemand voor me.
Ik voel me bang, voor het openen en mezelf laten zien.
Ik voel me onzeker, omdat ik mezelf afzichtelijk vind.
Deze keer focus ik me vooral op het laatste.
Ik voel me afzichtelijk. Ook al zeggen veel mensen dat ik een "mooi meisje" ben.
Ik voel me zo afschuwelijk over mezelf! Ik ben wel slank, maar heb zo'n klein mini buikje.
En ik schaam me hiervoor, zo erg. En voel me zo ellendig.
Ik ben eerder ondergewicht geweest, heel erg. (27 kilo, 1 meter 50)
Maar ook mijn therapeute zegt dat ik hierdoor nog heel onzeker ben.
Nu ga ik afvallen. Ik doe elke dag 150 buikspieroefeningen en 20-25 beenoefeningen.
Maar het is te weinig, ik voel me goed als ik de oefeningen doe, omdat ik weet dat ik dan dunner word.
Dus ga ik het meer doen.
Ik wil minder eten, dat begint al een beetje te lukken. Minder snacks, en anders alleen maar fruit. (niet veel verandering omdat ik toch altijd fruit eet)
Maar het probleem is gewoon; ik voel me zo afgrijselijk, afschuwelijk, onzeker, bang.
Als we ergens heen gaan kan ik wel in huilen uitbarsten als ik mijn reflectie zie.
Ik wil terug naar de tijd dat ik ondergewicht was, zo ellendig voel ik me nu.
En daarom ga ik nu nog 100 oefeningen doen.
Doeg, een meisje die de weg kwijt is.
Waarom heb ik dit, waarom? Waarom ik?
Ik voel me klote want de depressie slaat weer hard toe.
Ik voel me alleen en leeg, want er is niemand voor me.
Ik voel me bang, voor het openen en mezelf laten zien.
Ik voel me onzeker, omdat ik mezelf afzichtelijk vind.
Deze keer focus ik me vooral op het laatste.
Ik voel me afzichtelijk. Ook al zeggen veel mensen dat ik een "mooi meisje" ben.
Ik voel me zo afschuwelijk over mezelf! Ik ben wel slank, maar heb zo'n klein mini buikje.
En ik schaam me hiervoor, zo erg. En voel me zo ellendig.
Ik ben eerder ondergewicht geweest, heel erg. (27 kilo, 1 meter 50)
Maar ook mijn therapeute zegt dat ik hierdoor nog heel onzeker ben.
Nu ga ik afvallen. Ik doe elke dag 150 buikspieroefeningen en 20-25 beenoefeningen.
Maar het is te weinig, ik voel me goed als ik de oefeningen doe, omdat ik weet dat ik dan dunner word.
Dus ga ik het meer doen.
Ik wil minder eten, dat begint al een beetje te lukken. Minder snacks, en anders alleen maar fruit. (niet veel verandering omdat ik toch altijd fruit eet)
Maar het probleem is gewoon; ik voel me zo afgrijselijk, afschuwelijk, onzeker, bang.
Als we ergens heen gaan kan ik wel in huilen uitbarsten als ik mijn reflectie zie.
Ik wil terug naar de tijd dat ik ondergewicht was, zo ellendig voel ik me nu.
En daarom ga ik nu nog 100 oefeningen doen.
Doeg, een meisje die de weg kwijt is.
26 aug 2012
- meld ongepast verhaal
-
prinses.
zondag 26 augustus 2012 00:18
Als je de weg kwijt bent, moet je die weer gaan zoeken en als jou dat niet lukt vraag je daar hulp bij en ga je niet afvallen tot je weer ondergewicht hebt. Erg onverstandig.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 aug 2012 Waarom? ( 1 )
- O 18 jul 2012 Computer vraag. ( 2 )
- O 26 apr 2012 Tandarts. ( 10 )
- O 22 apr 2012 ~
- O 29 mrt 2012 Monoloog #6
- O 19 mrt 2012 Monoloog #5
- O 16 mrt 2012 Monoloog #4
- O 13 mrt 2012 Monoloog #3
- O 11 mrt 2012 Monoloog #2
- O 10 mrt 2012 Monoloog #1 ( 3 )
- O 09 mrt 2012 Hallo. ( 2 )