wakker worden heeft consequenties
soms wordt je wakker in plaatsen waar je niet wil zijn
soms besef je dat er betere dingen in het leven zijn dan hier
soms snap je dat je het zelf gedaan hebt en dat je niemand de schuld kan geven
hoe makkelijk het ook is, ik kan niemand de schuld geven van mijn problemen
tja ik kan verklaringen buiten mezelf vinden maar het is mijn eigen gebrek.
hoe graag ik het ook anders zou willen, en dan ook weer niet,
want dan zou ik mijn lot in de handen van anderen leggen wanneer ik hun de schuld kan geven
het is mijn eigen onachtzaamheid
ik voel me niet lekker, maar ach moet ik daarvoor de chemtrails en de komende hell de schuld van geven ?
ik ben verslonst, mijn huis een puinhoop
en ik ben de schuldige daar in, misschien zou dat wat voor me doen ?
tuurlijk, maar de uiterlijke wereld is slechts een vertoon van het innerlijke
ben ik dan zo verrot van binnen ?
ik zou graag anders willen
maar ik kan het niet meer op brengen
er is geen hoop en geen wil in me die zegt dat ik het kan of dat het nog nut heeft
alles is zelfdestructief en als dat het niet is dan vernietig ik de persoon die ik nu ben.
een verlangen naar een oplossing
dat is er wel, maar die is er niet.
niet zo voor het oppakken
was t er maar.
liever zou ik gewoon het leven uitstappen
of de deur en nooit meer terug komen
*dan zou ik dus ook uit het leven stappen*
niet dat ik het kan, maar het leven houdt wel een keer op
ik ben niet eeuwig levend met dit lichaam
dus mijn onachtzaamheid zal me ondergang wel worden in welk geval.
dit is de soft kill zelfmoord die ik leef.
en ik zou wel graag anders willen.
maar dat gaat niet.
ik kan het niet
er is geen nut geen hoop en ben het zat om het voor anderen te doen.
want dan val ik toch weer in die soft kill zelfmoord.
niet dat mijn leven nou zo erg is ?
of wel ?
net hoe je de zin leest.
beseffen jullie dan niet dat wat ik hier beschrijf ook op gaat voor het leven in het algemeen ?
en dat het niet alleen een ego testament is.
jij in je autotje en jij in je twee onder een kap
onachtzaam ten aanzien ven het leven.
mijn huis en leven een puinhoop, mijn wordende ondergang
maar jullie wereld net zo
verrot en versleten
vrijheid niets meer dan een woord
slaven van het geld en de banken, de overheid en commercie
en nee ik ben niet perse een commie
want ach dat is ook gemaakt door de banken om jullie een twee deling te geven
jullie af te leiden van het echte grotere spel der belangen.
ik moet een uitweg vinden hier
snel
ik sterf
adios.
sui, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende