Want ik ben groot en jij bent klein
Oke, nou word ik dus een beetje gek. Een beetje heel erg. Gewoon gek, dus.
Kijk, ik weeeeeeeeeet dat ik klein ben.. Ik ben bijna 17 jaar en ik ben 1.60. Ja, das schrikken, he? Nee? Waarom doet iedereen dan zo fucking overdreven?
Ik ben de jongste van m'n vriendengroep, een groep van 23, waarbij in het weekend er nog zo'n stuk of 7 bij komen. Daarbij ben ik ook nog es de kleinste. Het irritante van het verhaal is dat ik niet serieus wordt genomen.
Als ik een discussie heb hoor ik al snel deze:
'Ja, maar jij bent 17, je komt net de wereld in kijken en je bent klein. Dus wat weet jij er nou van?!'
of:
'Eey, je weet niet wat ik allemaal gezien en meegemaakt hebt, jij komt net de wereld in kijken, wat weet jij er nou van?'
Zoooo, halloooohoooooooo, daar word je toch helemaal para van?! Vooral als ik gelijk heb krijg ik die gelijk naar m'n hoofd geslingerd. Ik word er helemaal gek van. Ook advies wordt niet serieus genomen bij mij, ze lachen me al snel uit omdat ik jong en klein ben en ook nog es een meisje.
Ik vind het echt heel erg en best wel kwetestend, eigenlijk, dat ik om deze redenen niet serieus genomen wordt. Ik heb ook mijn dingen meegemaakt en gezien. Ik kan toch ook dingen weten? Net als met stemmen. Ik vond dat er met 16 al gestemd moest worden en iedereen riep gelijk dat 16-jarige niks weten, omdat hun toevallig 18 of 19 zijn. Het zijn ook alleen de jongens die zo doen.
Ik weet heus wel dat een 16-jarige niet de wijste en slimste is, maar als ik ergens iets over weet dan zeg ik dat. En als ik er niks van afweet dan houd ik mijn mond. Dus hoe kunnen hun nou zeggen dat ik niks weet.
Ik vind het echt erg, ik durf in m'n eigen vriendengroep bijna niet eens m'n mening te uiten, omdat die toch niet serieus genomen wordt. Ja, als het hun uitkomt. Of, naja, "vrienden"groep is dan nu missschien een beetje errrrrruuggg sterk uitgedrukt.
Heel irritant.
DRAMA, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende