ja 23 juli krijg ik weer opnieuw een operatie aan mijn rug, wil er nog niet over nadenken maar doe het wel..IK ben al zenuwachtig omdat het de vorige keer zo fout is gegaan dat ik uren lang geen gevoel meer in mijn benen had en de operatie werd ook gedaan zonder verdoving. Ik ben gister naar het ziekenhuis geweest en heb daar ook te kennen gegeven dat ik wel heel erg bang ben en dat als het zo kunnen ik graag onder narcose wil. Ik was toen twee keer flauwgevallen, omdat alles fout was gegaan daar op die operatietafel. Wat een gekibbel onder elkaar al die artsen. Ik voelde me daar zeker niet op mijn gemak..
Mijn arts is er pas weer als ik geopereerd moet worden, dus kon het hem niet persoonlijk vragen hoe en wat.. maar ze hebben voor me nagevraagd daar baar de balie of ik een narcose kan krijgen... en als het goed is krijg ik dat nu......
Dus er is al een klein stukje bangigheid weg, maar er is nog genoeg of het dit keer wel zal helpen, want ik heb door die operatie alleen maar meer pijn gekregen.
Gister zou mijn nichtje van 15 jaar komen, was heel leuk..... zo zie je dat wij allemaal ouder worden. Ik heb nog beelden voor me dat ze in haar box stond... en dat ik haar een flesje gaf....
. En nu is ze al een grote meid.. met een eigen wil en een vriendje... leuk hoor al die verhalen.
We zijn naar scheveningen gereden met mijn hond en hebben daar lekker op de pier gewandeld en wat wezen eten en drinken. En zij heeft leuke truitjes gekocht... echt gewoon twee meiden op stap. Ik vind het ook heel leuk dat ze me soms aanspreekt op msn als ze ergens mee zit.. voel me dan echt een groyte nicht die dan een oplossing probeert te zoeken. ´s avonds samen eten gemaakt en toen kwamen haar ouders haar savonds halen... was heel erg gezellig die dag..
Van de week kreeg ik ineens smsje van een oude vriend. Dat is een jongen geweest waar ik echt verliefd op was. En we wisten beide niet wat beter was...... of een relatie of vrienden.... relatie is het nooit geworden, maar we gingen altijd wel heel erg goed om met elkaar.. ookal had ik het soms wel er erg heel moeilijk mee. Maar we hadden ineens maanden geen contact meer.
hij had een vriendin gekregen
en plotseling stuurde hij maandag een smsje....en we bleven een hele lange tijd over en weer smssen.... en eigenlijk wist ik in het begin niet of ik blij kon zijn... omdat ik me telkens zo rot heb gevoeld door alles en soms sprak hij af en zat ik uren te wachten en savonds belde hij dan op terwijl we overdags hadden afgesporken. Maar hij had nu weer meer tijd voor mij.... het was uit met zijn vriendin.... in het weekend was er een lichtje gaan branden waar ik nu nog niets aan had maar dat kwam nog... wat vaag allemaal.... wat bedoelt hij daarmee???
Hij zou er alles aan doen om mijn vertrouwen terug te winnen en wil niets liever zijn als mijn vriend...
Ik stuurde terug dat ik niet kon geloven dat hij dat smsje had geschreven, maar dat ik het wel heel erg leuk vond om te lezen.... Maar zoals ik al eerder een keer heb gezegd wil ik het liever zien en voelen dan dat ik weer in woorden moet geloven....
GEEN WOORDEN, MAAR DADEN!!!!!!toch?
Ik zou hem dan wel graag snel willen zien om te kijken of het nog een beetje klikt samen.... want ik heb hem al meer dan een jaar niet gezien. we smssen af en toe nu en ik zie wel waar het schip strand... en misschien is het schip al gezonken weet jij veel......
Komen we maar op 1 manier achter en dat is
de tijd de ruimte geven....Hij is nu ziek dus ik denk niet dat ik hem deze week zal zien, maar hoop zeker wel dat we elkaar snel weer gaan ontmoeten om te zien of er nog wel te redden valt... ben benieuwd...
Maar is zeker wel leuk dat hij dat zo tegen me heeft gezegd....