Wat een gedoe

Mensen vragen me om hulp, vertellen hun problemen aan me. Maar ik weet niet wat ik moet zeggen? Eerst vroeg nooit iemand iets aan me. Het voelt goed om te weten dat mensen me vertrouwen.

Dit keer gaat het om een jongen. Hij vertelde me dat hij echt buitengesloten word. Deze jongen zit in onze vriendengroep en word dus door de jongens ervan buitengesloten. Ik vind het sneu. Het is een lieve jongen, hij doet helemaal niks vekeerd. Hij heeft gewoon de pech dat een paar mensen hem gewoon niet mogen. Ik vind het echt erg, want ik weet hoe het voelt. Op de basisschool werd ik altijd buitengesloten. Ik had niet echt een vast groepje waar ik mee om kon gaan. Mensen mochten me opeens niet meer? Zonder reden, gewoon omdat ik denk ik lelijk was. Gelukkig heb ik nu wel een groep gevonden die bij me past. Maar als er nu weer iemand in die groep wordt buitengesloten, dan voel ik me rot. Waarom kan er nou niet eventjes iets een keer goed gaan? Welkom terug Rotgevoel!

Arizona