Wat een weekend
Sinds vorige week Zondag hebben L en ik al ruzie en het lijkt er niet beter op te worden. Afgelopen Donderdag hebben we voor het laatst ruzie gehad en trust me, die was heftig.
In een ruzie zeg je áltijd dingen die je eigenlijk achteraf terug neemt en waar je spijt van hebt maar daarna zeg je dan ook 'sorry'
Na 3 dagen weer geen contact en ik mezelf er écht goed doorheen sloeg, waar ik vet trots op ben, kreeg ik ineens een lang bericht van hem terwijl hij wist ik op dat moment net in het theater zat. Lekkere timing natuurlijk want heel m'n humeur sloeg gelijk om.
Tuurlijk; die dagen dat we geen contact hadden dacht ik wel aan hem en aan de ruzies maar ik heb me best goed en rustig gevoeld. Ik stond voor de eerste keer écht achter wat ik gezegd had en waarom ik zo boos was. Ik ben trots dat ik tot nu toe nog steeds niet heb toegegeven! Niet omdat ik persee de koppige wil zijn maar omdat ik achter mezelf wil blijven staan.
Met het stuk wat hij stuurde kan ik nog steeds 3x niks want hij blijkt alles wat ik gezegd heb ontkennen en geen een van z'n fouten toegeven en mij van alles de schuld geven. Hij wilde geen reactie (Prima, houd ik toch lekker nog m'n mond) en wilde het hierbij laten.
Hoe dan?
Alsof ik nu kan doen alsof er niks gebeurt is.. Nee; Dan geef ik weer toe en zolang hij geen sorry zegt, zet ik geen stap!
Anyway, ik heb een heel leuk weekend gehad! Vrijdag had ik al vroeg weekend en s'avonds lekker op het terras met mn beste vriendin!
Zaterdagmiddag heerlijk getraind en s'avonds had ik een afscheidsfeestje van een vriendinnetje dat voor een jaar naar Amerika gaat. Zondagavond daarom samen nog even genoten in het theater.
Zie je; Ik kan het gewoon zonder hem!
InsecureMe, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende