Wat er allemaal is gebeurd 28 Juni 2013

Om eerlijk te zijn is echt nog wel redelijk veel gebeurd tussen die crush en mij, remember him?
Ik zal alles even op een rijtje zetten.

1. We hebben een gemeenschappelijke vriendin, ik zal haar even P. noemen om het makelijker te maken, en ik en een vriendin hadden mijn crush (Otty) samen met P. gezien...dus we waren in shock. ZE WAS DAAR BEVRIEND MEE!
We flipten echt en besloten haar te bellen om te vragen hoe hij heette. Ze zei dat ze zijn naam ging smsen, en dat deed ze. Mijn hart klopte sneller en sneller en ik vond dat deze mooie naam echt bij hem paste.
Nu wist deze gemeenschappelijke vriendin dus dat ik daar een crush op had, dus besloot ze me eens aan hem voor te stellen.
Wat ze ook deed...toen ik er net niet kon bij zijn. Ze stelde mijn vriendinnen voor en ik baalde..
Ondertussen kwam ik hem ook vaak tegen en keek hem altijd recht in de ogen...
Ik vroeg ook aan iedereen of die hem toevallig kende en de achternicht van mijn buurmeisje kende hem...hij smoorde.
Slecht nieuws..maar ergens maakte het hem nog sexier. (even aan toevoegen dat ik echt TEGEN smoren ben, maar bij hem maakte het echt niets meer uit.)
2. Een paar weken later, nog steeds gefreakt aan hem, dacht ik dat P. me nooit meer zou voorstellen en gaf de hoop op...het zou nooit iets worden. Maar toen, opeens stond ik bij mijn fiets met mijn vriendinnen en P. wasaar ook en ik zag hem afkomen van het school en mijn hart stopte gewoon en P. keek naar me en wist wat ze moest doen en stopte hem, babbelde wat met hem en stelde me voor aan hem. Mijn hart smolt.
We liepen allemaal samen naar het station, ik hoorde hem praten en hij heeft echt het schattigste accent ooit (hij komt van Spanje) en k had een weddeschap met een vriendin gesloten dat ik tegen hem ging zeggen dat hij een nice pet aanhad, of dat P. erbij was of niet. Maar dit was dus een mooie kans en ik greep hem.
Hij bedankte me en deed zijn duim omhoog en keek wat schichtig weg..alsof hij verlegen was en niet wist wat zeggen.
Ik was letterlijk in de zevende hemel. Niet te geloven.
3. De dag erna stuurde P. na het school "waar ben je" dus ik wist dat ze bij hem was. Ik maakte voort en liep snel naar mijn fiets. Ik keek ernaar en schreeuwde 'eih'.
Er had een vogel op mijn zadel gepoept. Nog wel grappig, maar daardoor waren we dus te laat bij P. waardoor we hem niet meer konden zien. (ik kon toch niet met die poep op mijn zadel naar hem gaan?).
Ik baalde weer.
4. Vrijdag avond wou ik hem toevoegen op Facebook. Ik durfde niet maar deed het uiteindelijk toch. Ik was weer in de zevende hemel toen ik de volgende ochtend zag dat hij mij had geaccepteerd...
5. Die avond, zaterdagavond, was hij online...en ik moest met hem babbelen. Een vriendin van me zei dat ik bijvoorbeeld kon vragen of hij geen goed liedje kende. Dat leek me een goed plan dus deed ik het.
Afwachten.
Afwachten.
Opeens schreef hij terug. Met een smiley. Hij zei dat hij waarschijnlijk wel naar een ander soort muziek als ik luisterde.
Ik zei dat dat niets uitmaakte en dat hij links mocht sturen en zo raakten we even aan de praat. Hij stuurde wat linken (die ik nu allemaal stuk voor stuk blijf beluisteren en altijd aan hem denk). Opeens zei hij dat hij weg moest, omdat hij bij vrienden was, maar dat we misschien konden verder praten als ik mijn gsm nummer gaf.
Meende hij dat?
Was dit een droom?
Ik werd zot, mijn handen werden klam van het zweet...
Even later ontving ik zijn eerste berichtje en ik was het gelukkigste meisje op de wereld.

6. Zaterdagavond én zondagavond smsten we heel leuk, leerden we ellaar kennen. Zondagavond vroeg hij of ik voor hem kon wakker blijven tot 11:30. Ik vroeg wat ik dan zou krijgen. Hij zei een knuffel. Ik stemde in. Natuurlijk
Om half vroeg hij of ik niet nog langer kon blijven...voor een knuffel en twee kussen. Ik zei nee, omdat ik de volgende dag examen had en ik niet wou buizen...
De volgende dag kwam hij niet voor zijn knuffel.
Dinsdag hoorde ik dat hij tegen zijn vrienden en tegen P. had gezegt dat hij dacht dat ik op hem was en dat ik zijn type niet was.
HIJ vroeg of ik een lief had.
HIJ vroeg of ik een knuffel wou.
HIJ begon over dat hij geen seks wou voor het huwelijk...

Waarom was ik dan zogezegt op hem en niet zijn type?

7. Woensdag ochtend stuurde hij dat hij mij niet gezien had. Ik antwoordde droog dat ik mondeling examen had. Opeens zei hij "alzz, sorry dak zo laat antwoordde ma ik had sport love u too" wat die love u too daar deed weet ik niet en ik zei hem "fijn voor u" hij vroeg "wat?" ik zei "die love u too" en toen begon hij opeens dat hij de volgende dag wel naar mij zou komen met P., voor mijn knuffel. Ik zei dat ik er misschien wel ging zijn in de speeltijd.

8. Dus de volgende dag, tijdens de speeltijd stuurde ik dat ik er nog was en hij begon opeens over iets anders.. Maar uiteindelijk zei hij wel dat hij met P. was (wat wilde zeggen dat hij ging komen).
Ik vertelde waar ik was en toen de bel eigenlijk al gegaan was zag ik hem afkomen op mij, een lachje op zijn gezicht. Ik liep richting hdm en omhelsde hem. Ik probeerde hem zo lang mogelijk vast te houden en genoot van het momemt, dat elk moment over kon zijn. En toen was het ook echt over en we babbelde wat. P. vroeg of ze ook nog een knuffel kreeg, we lachten erom en ik gaf haar ook een knuffel. We babbelden nog wat maar toen moesten ze echt gaan.
Ik wou hem nog een afscheidsknuffel geven, maar in plaats van een knuffel gaf hij mij een kus op mijn wang. Een KUS. KUS!
Ik kon het echt niet geloven, een week daarvoor stond ik nog te trillen dat ik één klein zinnetje had gezegd tegen hem, en nu, een heel gesprek, een knuffel, een KUS.

Spijtig genoeg heeft hij sindsdien niet meer een gesprek begonnen, ik moest altijd beginnen en hij was droog.
Voor hem was het gewoon een knuffel, omdat hij dat belooft had, toen hij blijkbaar, die zaterdagavond stoned was. Meende hij dan wel iets van toen we smsten? Waarschijnlijk niet. En dat doet pijn.
Elke keer als mijn gsm overgaat, slaat mijn hart een tel over omdat ik hoop dat hij het is.

Wat moet ik doen? Ik ben zo hopeloos verliefd....

Weetje wat ik echt eventjes dacht? Ik dacht daf God niet zo wreed kon zijn, om iemand waar je zoveel van houdt, niet op jou te laten zijn. Blijkbaar wel....


Sorry dat het zo lang was, moest er even uit en ik wou het ook nooit vergeten.

Love you xxx