*Wat kwijt*

Soms is het zo moeilijk te beschrijven wat het nou is.
Het ene moment voel ik me goed en dan opeens minder.
Vaak heb ik dit als ik bij mijn vriend ben.
We zien elkaar maar om de maand omdat we ( met de trein) 2 uur van elkaar vandaan wonen.
Het kost dus best wel veel geld.
Als ik weer moet gaan komt er een soort van muur voor me.
Ik wil niet weg en ik kan het niet.
Ergens denk ik dat het daardoor komt. Maar zeker weten doe ik dus niet.
Ik heb ook een tijd last van een depressie gehad.
Ik heb daar nu wel medicijnen voor, maar soms denk ik dat het niet helemaal over is.
Het helpt niet mee als ik weet dat ik weer naar huis moet als ik een paar dagen bij mijn vriend ben geweest.
Het is er dan zo fijn en gezellig. Ik kom hier ook helemaal tot rust.
Thuis ben ik dan zo dicht bij de dingen die me veel stress geven.
Ik weet niet goed hoe ik hier mee om moet gaan.

Waarom is liefde soms zo lastig?
Is het normaal dat is het zo moeilijk vind om afscheid te nemen?
Hem een hele maand missen is een hel.
Als ik weer in mijn eigen bed wakker word ( tussendoor) kijk is zoekend om me heen om te kijken waar hij is.
Dat gebeurt zo vaak. Ik kom dan ook niet goed in slaap.
Er zijn ook keren geweest dat mijn moeder me op moest halen omdat ik zelf niet zou terug kunnen komen.
Dit was dan omdat ik ergens wist als ik terug zou komen met de trein dat ik zo weer de eerste de beste trein terug zou nemen naar mijn vriend.
Ik heb het al eens overwogen.

We zijn nu ook 4 jaar samen. Is het dan nog raar dat ik het dan zo moeilijk vind?
Ik schaam me er dan best wel voor.
Ik barst dan zo snel in huilen uit en lukt het niet goed om te stoppen.
Liefde op een afstand is soms wel fijn, maar ergens dus ook weer niet.
Je ziet elkaar zo weinig.
We willen graag ooit eens samen wonen, maar dat zien we nu nog niet zo zitten.
Het is niet altijd een van de makkelijkste jongen. Hij is eigenlijk het tegenovergestelde van mij.

Ik ben wat stiller en gevoeliger. Ik raak soms snel in paniek.
Ik trek me snel dingen aan als mensen wat zeggen.

Hij heeft dus dat hij wat harder is. Hij is meer van:'oh komt wel goed. We zien het dan wel'.
Ik dus totaal niet. Hij is ook meer van:'Laat ze lekker kletsen'.
Voor mij makkelijker dan gezegd da gedaan.

Ik wou dat het voor mij wat makkelijker zou worden.
In de relatie gaat het gezellig wel erg goed. We al eens een paar keer een flinke ruzie gehad, maar daar zijn we altijd uit gekomen.
Ik denk soms nog wel eens over trouwen en kinderen. Vaker komt trouwen in mijn hoofd maar ik denk dat dat een beetje te snel zou zijn.

Gelukkig zijn er mensen in mijn omgeving die me altijd steunen. Soms denk ik nog wel dat ze me niet snappen.
Ze denken dat het dan wel meevalt, maar het dagelijks leven kost elke dag heel veel energie.