wat moet ik nou nog zeggen
Zo lastig om te schrijven wat je voelt als je je schaamt voor alles wat je voelt. Hoe kan ik het nou zo moeilijk hebben terwijl er technisch gezien niks aan de hand is. Mn liefste vriendin vecht samen met haar man tegen kanker en is zo verrekte sterk. Dan schaam ik me voor mn eigen zwakheid, mn eindeloze tranen en dat ik me zo rot voel.
Waarom voel ik me nou verdorie toch zo en lukt het maar niet om dit te doorbreken. Word er boos en verdrietig van en schaam me tegenover mn kinderen. Ze verdienen zoveel beter dan deze schaduw van hun mama. Weet niet eens meer wie ik ben soms. Dat ongeduldige, sombere, futloze en negatieve mens ben ik dat? Wat is er in godsnaam gebeurd dat ik veranderd ben in dit slappe zwakker zeurende mens.
sann73, vrouw, 51 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende