Weekend na kerst

Het is mijn zaterdag na kerst. Na wat opruimwerk is de rust wedergekeerd in het huis. De katten liggen bij mijn vriendin op bed te genieten van haar warmte. Dat is ook wel nodig, het voelt koud in huis. Met een dekentje over mijn benen zit ik in kleermakerszit op de bank, voor een veel te grote TV. Eindelijk heb ik tijd om volledig op te gaan in de twee Nintendo games die ik voor kerst heb gekregen. Even tijd om op avontuur te gaan en het echte leven te vergeten.

Terwijl het buiten vriest, loop ik over warme stranden die me aan mijn jeugd doen denken. De games uit mijn jeugd, wel te verstaan. Dezelfde type muziek, een soort gelijke omgeving. De switch is qua hardware wat achterhaalt, dus hakkelt nu en dan. Mario beweegt niet in driehonderdzestig graden, maar achtjes, zoals de oude Game Cube controller achtjes had. Of misschien zestientjes, maar het oogt niet soepel. Maar het maakt niet uit. Ik heb koffie en mijn games, en kan even wegzakken in mijn eigen, of een andere wereld.

Maar mijn concentratie is niet meer wat het geweest is. Ook niet met games. Ik besef me te snel wat ik nog moest doen van mijzelf, dus een uurtje is meer dan genoeg. Er moeten nog rekeningen worden betaald, e-mails worden weggewerkt en zorgverzekeringen bekeken. In Januari wil ik van stroomaanbieder veranderen en wordt het niet eens tijd serieus voor... Ach, laat ook maar zitten.

Ik verlang naar die donkere kast, waar ik helemaal teruggetrokken kon zitten vroeger, even weg van de wereld en iedereen. Aan de binnenkant beplakt met van die "glow in the dark" sterren. Een harde muur om tegenaan te leunen, een zaklamp en een boek. Of, iets later, een gameboy die licht kon geven.

Mijn kast nu is het appartement waar twee vogels op de ramen hebben gescheten. Het is anders dan de kast van toen. Te groot, te overweldigend. Teveel afleidingen. Tegelijkertijd is mijn lijf te oud om opgekropt tussen vier plankjes te gaan zitten. Dan doet mijn kont zeer, mijn rug zeer, mijn enkels... Het gaat dan waarschijnlijk ook niet specifiek over de locatie, maar om het gevoel van weg willen kruipen.

Het is mijn zaterdag na kerst. Er liggen games om te spelen, de woonkamer is verlaten. Het is koud buiten, het is koud binnen. Ik ben alleen. Er is nergens om in weg te kruipen.


-VLH