Wereld suïcide preventie week.

Deze week is het wereldwijde suïcide preventie week. Een belangrijk onderwerp om bij stil te staan. Ik heb er persoonlijk zelf ook van dichtbij mee te maken gehad zowel bij mezelf als bij andere. Afgelopen jaar twee keer in het ziekenhuis gelegen nadat ik een overdosis had genomen en twee keer een opnamen met een doodswens. Ik was 13 jaar toen ik voor het eerst te maken kreeg met sombere gevoelens en gedachten aan de dood. Meerdere malen heb ik geprobeerd een einde aan mijn leven te maken door teveel pillen in te nemen. Hulde aan de hulpverlening en ziekenhuis medewerkers die mij altijd weer op de rit hebben gekregen.

Niemand kiest bewust voor het leven. Je word geboren en je krijgt niet altijd de juiste handvatten uit je jeugd mee. Ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn met een doodswens. Daarom is het des te belangrijker dat we met ze allen bewust omgaan met het onderwerp zelfdoding. Wilt iemand echt dood? En waarom? Kan je die persoon helpen om het leven weer te zien zitten. Ik merkte na mijn zelfmoord pogingen dat de lieve woorden van de hulpverlening mij weer licht lieten zien. Nooit heeft iemand mij veroordeeld. Sommige mensen zeggen dat het kreet om aandacht is. Maar so what? Mogen mensen dan geen aandacht vragen. Iedereen verdient een beetje liefde en aandacht. Ik ken twee jonge vrouwen die uiteindelijk echt de stap naar suïcide hebben gedaan. Ik was verbijsterd want het waren twee slimme jonge dames die een heel leven voor zich hadden. Vaak denk ik nog aan ze en vind het eeuwig zonde. Voor mij persoonlijk is de reden dat ik altijd de ambulance heb gebeld na een poging mijn naaste. Ik wil ze niet in de steek laten. Ik weet dat ze van mij houden en het is heel moeilijk om te zien dat je ouders huilen om jou. Daarnaast kent het leven ook veel mooie kanten. Niemand wilt zomaar dood. Dus mocht je iemand kennen waar van je denkt dat hij of zij met zelfmoord gedachten rond loopt, twijfel niet en vraag ernaar. Op mijn opleiding pedagogiek heb ik een speciale training gehad om hier over in gesprek te gaan met mensen. Ik heb het bij mezelf gezien dat een doodswens kan veranderen in een hulpvraag en uiteindelijk weer tot een gelukkig leven kan leiden. Natuurlijk denk ik nog wel eens aan de dood, omdat ik mijn leven dan op dat moment te zwaar vind. Maar ik weet dat ik er over kan praten met mijn naaste. Ik hoop dat iedereen met een doodswens serieus genomen wordt. En dat we deze week onze ogen open doen voor suïcide want net zoals een geboorte hoort de dood ook bij het leven. Het is belangrijk om hier kennis over te blijven opdoen en dat het uitvragen naar een doodswens normaal word bij mensen die zich somber voelen. Zelfmoord pogingen zijn nooit overdreven. Het is een wanhoopsdaad

Helaas heb ik geen geel lintje thuis maar deze week gaan mijn gedachten uit naar elk leven wat ge eindigd is door zelfmoord.