Werk

Hoi!

Afgelopen zaterdag was het weer zo ver. Om 8:15 op staan om te werken.
Toen ik, eenmaal uit bed gekomen, in de spiegel keek schrok ik me dood. Het leek wel schmink onder m'n ogen...! Yep, another saturday morning has begon.

Een schat van een moeder bracht me naar m'n werk. Ik werk in een kledingzaak. Maar heb sinds kort ontslag genomen, omdat het gewoon niet mijn ding is. Naja, okee, ik lieg.
"Sammy, ik wil alleen even zorgen dat je straks niet voor verrassingen komt te staan. Vergelijken met de anderen die tegelijk zijn aangenomen, lig jij te ver achter. Je kent de standaard-procedures niet eens en bovendien geef je me het gevoel dat je helemaal niet geïntresseerd bent in dit bedrijf. En dat kan ik niet toelaten, want we zijn wel een commercieel bedrijf"
De eerstvolgende keer dat ik weer moest werken, diende ik m'n ontslag in.

Meestal sta ik achter de kassa. Saai. Vervelend. I hate it. 'k Voel me net een robot, alleen er zitten wat foutjes in mijn stuurprogramma, want mensen vertellen me altijd dat ik op moet schieten. En bij lange rijen raakt m'n stuurprogramma overhit.
Vaak vragen die televisie's met tekenfilms ook wel om aandacht...
Soms sta ik wel eens bij de paskamers. Dat is leuk.
"Mevrouw, dat staat u beeldig!" of "Meneer, ik zou toch een maatje groter proberen... en oh, weet u wat?! We hebben ook nog een prachtige trui in de aanbieding die hier perfect bij zou staan! Ik pak het wel" Maar niet heus. Kom niet verder als: "Wilt u passen? Hier is uw kaartje!" en "Hoe zit het?" Mensen in de winkel bekijken is veel leuker.

Maar die zaterdag was anders. Onze enige mannelijke collega die van onze leeftijd is, ging ons verlaten. Very bad, het is wel een interessant exemplaar.
Tja, ik stond daar weer m'n reputatie als Slechtste-cassiere-van-de-wereld waar te maken, terwijl ik opeens een enthousiast, vrolijk stemmetje hoor omroepen: "Mevrouw de Vries, kassa astublief!" en stiekem keek ze naar de mannelijke collega op de speelgoedafdeling (ja, ook die hebben we). En zo ook het meisje van kassa 4. En die van kassa 5... interesting.
Normaal klinken ze als chagrijnige takkewijfen. (Dan moest ik weer stiekem lachen, maar chagrijnige takkewijfen zijn ze niet hoor!)
Goed, mijn 'werk' zat er weer op. En ze groetten me allemaal vriendelijk gedag. Wonderbaarlijk.

Doei!
Sammy