WhY lOvE iS dIfFiCuLt
Waarom is de liefde soms zo moeilijk? Ik vraag me dat wel eens af en kan er eigenlijk geen antwoord op vinden. Het is iets wat je overkomt, waar je eigenlijk geen kijk op hebt.
Waarom ik me dit afvraag? Gister heb ik heel lang met MM aan de telefoon gezeten. Hij kan soms niet geloven dat ik echt voor hem ga, dat ik van hem hou en gelukkig met hem ben. Hij denkt dat hij geen goede jongen voor me is en een andere veel beter voor mij zal zijn.
Ik probeer dit maar steeds uit zijn hoofd te praten en volgens mij is het gister wel redelijk gelukt.
We waren die avond wezen shoppen en ik had het even gehad met hem. Hij deed een beetje vreemd. Maar gelijkertijd was die gedachte weg en heb ik ervan genoten. Hij vind het erg dat hij soms zo tegen me doet, maar dat geeft mij niet. We hebben het leuk samen en dat zal ook altijd zo blijven. Daar zullen we allebei alles voor doen.
Hij is gewoon helemaal de kluts kwijt. Hij weet niet wat hij wil. Ik herken mezelf nu wel in hem. Hij is depressief en dat was ik ook. Nog steeds wel, maar niet meer zo zwaar.
Toen we ophingen zei hij heel lief dat hij me morgen (vandaag dus) wil zien en in mijn armen wil liggen. Wat een schatje!
Morgen is het zover dan moet ik auditie doen. Ik ben nog niet echt zenuwachtig, maar dat zal nog wel komen. Ik ben steeds maar die nummers aan het oefenen, maar wil het ook niet teveel doen, want straks ben ik mijn stem kwijt. En dat zou niet fijn zijn. Het komt vast wel goed. Ik ga er iets goeds van maken.
Waarom ik me dit afvraag? Gister heb ik heel lang met MM aan de telefoon gezeten. Hij kan soms niet geloven dat ik echt voor hem ga, dat ik van hem hou en gelukkig met hem ben. Hij denkt dat hij geen goede jongen voor me is en een andere veel beter voor mij zal zijn.
Ik probeer dit maar steeds uit zijn hoofd te praten en volgens mij is het gister wel redelijk gelukt.
We waren die avond wezen shoppen en ik had het even gehad met hem. Hij deed een beetje vreemd. Maar gelijkertijd was die gedachte weg en heb ik ervan genoten. Hij vind het erg dat hij soms zo tegen me doet, maar dat geeft mij niet. We hebben het leuk samen en dat zal ook altijd zo blijven. Daar zullen we allebei alles voor doen.
Hij is gewoon helemaal de kluts kwijt. Hij weet niet wat hij wil. Ik herken mezelf nu wel in hem. Hij is depressief en dat was ik ook. Nog steeds wel, maar niet meer zo zwaar.
Toen we ophingen zei hij heel lief dat hij me morgen (vandaag dus) wil zien en in mijn armen wil liggen. Wat een schatje!
Morgen is het zover dan moet ik auditie doen. Ik ben nog niet echt zenuwachtig, maar dat zal nog wel komen. Ik ben steeds maar die nummers aan het oefenen, maar wil het ook niet teveel doen, want straks ben ik mijn stem kwijt. En dat zou niet fijn zijn. Het komt vast wel goed. Ik ga er iets goeds van maken.
01 nov 2002
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 okt 2002 ZaTeRdaG...
- O 18 okt 2002 ChInEeS
- O 17 okt 2002 BeN iK.....
- O 16 okt 2002 In LoVe
- O 15 okt 2002 Ik ben weer blij
- O 12 okt 2002 WeEkEnD...VaKaNtIe
- O 11 okt 2002 NeEd YoU
- O 10 okt 2002 EeN wOrSt
- O 08 okt 2002 YeStErDaY
- O 06 okt 2002 SwEeT dReAmS.....
- O 05 okt 2002 To ExPlAiN...
- O 05 okt 2002 FiBrO ( 1 )
- O 04 okt 2002 StAgE
- O 28 sep 2002 I keep on fallin' ( 1 )
- O 25 sep 2002 ScHoOl