Wie lekte er door op m'n stoel?
Terwijl mijn favoriete liedje van de Peppers gespeeld wordt op mijn computer, leg ik de laatste hand aan de werkzaamheden voor mijn school. Voor vandaag dan. Wat en dag. Les tot 10 over 3, meteen door naar huis, achter de PC en vervolgens non-stop aan de slag met het verwerken van slotkoersen. Geloof me, saaier dan dit kan het echt niet worden. Vandaag heb ik zo’n 4 uur achter een beeldscherm vol getallen gezeten. Op mijn beeldscherm, een 88 CM LCD TV, komen ze best intimiderend over. Het is maar goed dat ik nu eindelijk wat anders mag gaan doen, anders zou ik echt gek geworden zijn. Waarschijnlijk had ik als een gek geroepen: ‘Mama, ze komen op me af! De cijfers komen me halen! Help!’. Maar gelukkig voor mij –helaas voor jullie- is dat niet gebeurt. Daarnet alles even opgeslagen en een pak ijsthee in een keer naar achteren gegooid. Waarschijnlijk is het zich nu aan het vermengen met de kaaskoekjes van eerder. Hmm… kaas-ijsthee.
Goed, dit hoeven jullie natuurlijk allemaal niet te weten. Ik zal even een leuk –voor de mensen met een zwakke maag: minder leuk- verhaal vertellen, over wat er vandaag op school gebeurde.
‘Ik loop even naar de printer, Maud’ zei ik. ‘Even kijken of het er al uit is!’. We zaten in de studiezaal om nog wat aan een presentatie te doen. Ik liep naar de balie en zag al dat er geen papier uit de printer was gekomen, dus ook mijn presentatie niet. De vrouw achter de balie was druk bezig met het papier bijvullen, dus ik liep weer terug naar de computer, en naar Maud. ‘Ben je ongesteld ofzo?’ ‘Ehm, nee. Vandaag niet’ antwoordde ik. ‘Hoezo?’ Ze knikte met haar hoofd naar het zitvlak van mij stoel. Deze –mensen met zwakke maag, klik weg- zat onder het bloed. Het was niet gewoon 1 klein vlekje, maar echt een serieuze vlek die zelfs voor het krachtigste schoonmaakmiddel een ware tegenstander was. Eerst dacht ik nog dat het verf was, toen schoot de vraag ‘…ben je ongesteld…’ door mijn hoofd. GATVERDAMMENOGAANTOE! Er had iemand gigantisch zitten doorlekken op deze stoel. De gedachte dat ik daar nog geen minuut geleden nog boven op zat –keek niet naar de stoel voordat ik ging zitten- deed me rillen. Een meisje naast me proestte het uit van het lachen. ‘Dat is niet grappig, dat is gewoon ontzettend… KUT!’ riep ik haar toe. ‘Ik… ik… ik weet het!’ klonk het tussen de lach aanvallen door. Inmiddels waren er meer mensen op de hoogste gebracht van de ‘ongestelde stoel’, welke meteen een toeristische trekpleister binnen de studiezaal werd. Ik vind het nog steeds ongelofelijk smerig dat een of andere chick daar heeft zitten doorlekken als een vergiet. Gelukkig waren de ‘stukjes’ er wel uitgezeefd.
Cheers,
Joint.
Joint, man, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende