Ik loop een klein beetje voor want overmorgen ben ik pas 24 weken zwanger, maar deze week vind ik echt een klein beetje gek omdat het nog máánden is tot uitgerekende datum, bijna 4 maanden, terwijl het kindje vanaf overmorgen wel levensvatbaar is en gered zou kunnen worden als hij/zij woensdag geboren zou worden... Gebeurt dit vandaag of morgen, dan niks, dan overlijdt de kleine. Maar vanaf woensdag zouden ze 'm redden. Blijkbaar is dus ook hierom de uitgerekende datum zo belangrijk, zodat ze dit moment kunnen pinpointen. En daarnaast het moment van ingaan van je zwangerschapsverlof.
Maar hoe is het nu? Nou, eigenlijk heel goed. Ik ben nog steeds blij en bijna zonder kwaaltjes zwanger. Begin wat last te krijgen van maagzuur dus heb rennies in huis, slaap niet fantastisch want moet best vaak plassen, en de hitte was ook vrij extreem dit jaar, maar daar hadden ook veel niet-zwangeren last van vertel ik mezelf dan maar. Afgelopen donderdag was het zo erg dat ik 's middags vrij heb genomen.
De baby schopt en draait behoorlijk wat! Soms best subtiel en lijk ik het meer 'vanbinnen' te voelen, maar af en toe voelt het al alsof er een orgaan meedraait ofzo, best wel grote bewegingen die ook van buiten duidelijk te voelen zijn. Ik liet mijn vriend voelen en zijn droge reactie was 'oh was dat het?'.
Gelukkig is hij op zich heel betrokken en is inmiddels zelfs een boek aan het lezen zodat hij misschien iets meer voorbereid is bij de bevalling. Ook doen wij samen met de wensvaders een één-daagse bevallingscursus, waarbij de mannen ook wat meer leren wat er te gebeuren staat en hoe ze mij misschien kunnen helpen. Daar heb ik zin in!
Voel me verder best mooi, best groot al en vind het bijzonder dat mijn 'figuur' ook zo anders wordt, bijvoorbeeld mijn 'love handles' zijn al helemaal naar voren getrokken waardoor ik er ondanks dat ik al zo'n 10 kg zwaarder ben, er van voren zelfs iets slanker uit zie. Maf is dat. Ook m'n borsten blijven groeien en van gevoeligheid en kleur veranderen. ook interessant en in mijn geval gelukkig absoluut geen probleem.
Fysiek begint mijn buik af en toe al in de weg te zitten, veters strikken moet bijvoorbeeld linksom of rrechtsom mijn buik heen. Kan me goed voorstellen dat je dit uiteindelijk niet meer lukt, later in de zwangerschap!
Mentaal ga ik nog steeds helemaal prima, vorige week een soort van mood-dipje, maar absoluut niet in de zin van dat ik het moeilijk heb met de situatie, 'gewoon' even minder in m'n vel, wat je als niet-zwangere ook hebt. En inmiddels voel ik me weer helemaal blij, dat waardeer ik dan weer iets meer. Nog steeds zo'n fijn idee dat de kleine volgens de 20-weken-echo en de controle van vorige week helemaal goed groeit en gezond is
Kom maar op met de komende weken, I'm ready to enjoy them!