Ik wou gistermiddag even een boterhammetje eten,was de boter op. En brood zonder boter vind ik niet te
(vr)eten dus maar even naar de supermarkt,kon ik gelijk nog wat boodschapjes meenemen.
Onderweg maakte ik in gedachten een briefje. Eenmaal in de winkel begon de ellende al een beetje.
Ik wil een mandje pakken...geen mandjes. Nou dan maar een karretje,ik moet als het goed is nog zo'n muntje ergens in mijn jaszak hebben. Even zoeken en ja gevonden. Stop het muntje in het karretje,wil het ding eruit trekken....is íe geblokkeerd . Dat doen ze daar om te voorkomen dat je het wagentje meeneemt... Nou een andere maar weer. Ja die rijd wel gewoon .Hèhè ik kan beginnen.
Eenmaal binnen blijkt het het theekransuurtje te zijn ofzo .Je kent ze wel,van die mensen die midden op het pad hun hele hebben en houwe uit de doeken sta te doen .Meestal gaan de gesprekken over ziektes en andere narigheid . En ze hebben het er zo druk mee dat ze jou niet aan zien komen . "Sorry mag ik er even door'' ? Zwijgend en je niet aankijkend stappen ze een stukje opzij en gaan vervolgens gewoon weer verder....
Ik bedenk me dat ik ook wel een pakje thee mee kan nemen. Daar is de volgende ergenis .Een treuzeltante. Dat is zo'n iemand die elk pakje in haar handen neemt ,bekijkt,omdraait nog eens kijkt en weer terugzet . En jij maar wachten tot ze klaar is.....
Maar goed nadat ik al die hindernissen had genomen,stond ik eindelijk bij de kassa. Ik zet mijn spullen op de band,wil m'n portemonnee uit de tas halen...........Geen tas...En geen tas=geen portemonnee.
Paniek want ik had 'm wel meegenomen dat wist ik zeker. Verdorie ze zullen dat ding toch niet uit mijn wagentje gejat hebben ? Shit ik was net aan de beurt toen ik er achter kwam dus ik mompel tegen de kassière; m'n tas is weg... O,zegt ze maar moet ik wel gewoon afrekenen ? Ik zeg,nee dat kan niet want mijn portemonnee zit er ook in. Heel langzaam begon de mist in mijn hoofd op te trekken en ik vroeg :Kan ik even buiten kijken ?
Ik snel naar buiten en ja hoor...hij hing nog aan het stuur van m'n fiets...
En gelukkig zat alles er nog in ! Met rode wangen heb ik gauw afgerekend ,terwijl ik de mensen die achter me in de rij stonden hoorde mompelen. Bzz geluk gehad....bzzz...nooit in je boodschappentas doen...mompel mompel. Pffff.
Ik dacht snel weg hier. Maar het ergste komt nog ,toen ik thuis de boodschappen uitpakte had ik van alles meegenomen behalve....boter. Grr laat maar zitten dacht ik,ik heb mijn buik toch al vol...van het boodschappen doen.