Wonderkruid

Bij het opruimen van mijn keukenkastje heb ik opeens een wit zakje in mijn handen.
''Van de Gaag & zn. staat erop. 'Drogisterij-homeopathie-reform'.
Mijn gedachten gaan even terug in de tijd.

Op een maandagmorgen kwam ik te laat bij mevrouw S.
Uiteraard vroeg ze bij binnenkomst hoe dat kwam. Vooral omdat ik eigenlijk altijd op tijd ben.
''Ik moest de dokter bellen voor mijn zus. Het gaat niet zo goed met haar.''
''Komt het nog goed?''
Ik schudde mijn hoofd heen en weer..''Nee.'' Was voor het eerst dat ik het hardop uitsprak.
''Verdorie schat, wat vind ik dat erg voor je.
Ga zitten, je krijgt eerst koffie, om een beetje bij te komen.''

Ik nam plaats in de stoel bij het raam. Verslagen.
Ze bracht me daar mijn kopje koffie.
''Heb je al met hem daarboven gesproken,'' ze wees naar haar plafond.
Maar het was zo mistig in mijn hoofd, dat ik dacht :'' De bovenbuurman, wat zou ik daar moeten zoeken?''
Meteen daarna begreep ik dat ze god bedoelde..''Nee,'' zei ik.
Hoe kon ik haar vertellen dat ik dat al zo vaak geprobeerd had de afgelopen tijd?
Dat het zinloos was, hij had tot nog toe nog nooit geluisterd naar mij.

Ik deed mijn werk, en voordat ik wegging moest ik een groot koekblik van de kast halen.
Ik weet dat ze daar veel kruiden in bewaard.
Ze haalde er een wit zakje uit. ''Camille,zei ze ''wonderkruid, moet je thee voor je zus van maken.
Wie weet knapt ze weer wat op.'' Ik pakte het aan en gaf het thuis aan mijn zus.
''Wat lief,zei ze..

Een paar weken later bleek dat wonderkruiden ook geen wonderen verrichten..
03 apr 2010 - bewerkt op 03 apr 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende