Aargh...!
Vervelend dat ik zo mijn dagboek moet beginnen, maar ik moet het gewoon kwijt!
Yesterday, an annoying woman came on our way!
Gezellig een dagje weg. Vriend, dochtertje en schoonouders mee, lekker een dagje de stad in. Het was een mooie dag waarop de zon scheen en waarop nostalgische dames met lange rokken en gewaden (sorry, ik noem ze niet mooi... :^>
onze paden kruisden. Geen flauw benul uit welk tijdperk zij komen, maargoed, dat geeft aan de andere kant ook wel weer het gevoel dat je er echt op uit bent.
Alleen jammer dat deze vrouwen niet alleen met hun kledij bij de tijd kunnen blijven, maar ook met hun hoofd niet helemaal op deze aardbol kunnen functioneren en dus regelmatig regelrecht op de kinderwagen aflopen, waardoor ik de kinderwagen weer door een 'tarzanbocht' moest manufreren. No problem! Ik ga wel aan de kant. Ik ben immers een dag vrij, de zon schijnt, ik ben met lieve mensen om mij heen en het kan mij vandaag toch lekker helemaal niks schelen.
Lekker eventjes zitten, een roseetje drinken, lekkere frituurhapjes erbij en mijn kleine prinses overhandigen aan schoonmoeder, zodat zij haar lekker haar flesje kan geven. Daar begint het al... madame heeft een poepbroek... Nou is dat het probleem niet hoor! Maar ik kom die wc binnen, hangt daar een plastic verschoon geval. Helemaal van hard plastic! Pff... daar kan ik dat kleine prinsessenkoppie toch niet op leggen?! Ik weer terug om iets te zoeken wat ik eventueel onder haar hoofdje kan leggen. Dan maar een luier! (Als ik nou ook zo'n nostalgische rok aanhad, had ik die omhoog kunnen doen en erop kunnen leggen...) Gelukkig is mijn prinsesje zo blij met haar schone luier en lacht en krijst ze alles bij elkaar. Fijn!
Op de terugweg zitten we gezellig met z'n allen in de auto. Lachend om ons prinsesje, die een knuffelbeer probeert op te eten en lekker kletsend over koetjes en kalfjes. Nothing special! We staan voor het stoplicht en mevrouw voor ons blijft staan voor het groene stoplicht stil staan. Tuuut! Mijn vriend toetert even (let op: het was subtiel en kort, niks om je druk over te maken...!) en dat 'wijf' (sorry...) wordt toch boos! Ze begint in haar auto te schelden en steekt de oude befaamde vinger in de lucht. En nee, niet 1, maar allebei de handen! Handen aan het stuur, kreng! We rijden achter haar en ze blijft maar omkijken, schelden en haar middelvinger opsteken. We waren er zo van ondersteboven, dat we haar zo hard hebben uitgelachen, waardoor ze natuurlijk nog bozer werd. Toen we de snelweg op gingen reed zij ons voorbij... haar raam wijd open en toeteren en schelden en jahoor... weer die middelvinger!
Wat moet zij trots zijn op haar middelvingers...