Gisteren dus al . Toch idd..Een beetje boos worden helpt dus wel soms..
We hadden ons er al bij neergelegd dat het niet door zou gaan,toen er bericht kwam dat ze alsnog weg mocht..
Gauw erheen gegaan,voordat ze weer van gedachten zouden veranderen..
Met rokende banden die garage uitgescheurd,met zus op de achterbank .
Ze voelt zich goed,beetje bibberig en slapjes maar dat is normaal na zo'n operatie..
Inmiddels is er ook een speciaal bed gebracht,het ding bromt..Komt doordat er een opblaasbaar matras opligt..
Ik denk dat ik geen oog dicht zou doen als ik er op moest slapen . Alsof er een reuzemug in je slaapkamer zit..
Maar okay..
Volgens de medewerkster van de thuiszorg zag de wond er goed uit..''Zo,dat is mooi gedaan,''zei ze .
Ik vroeg :'' Ja,heeft die arts aanleg voor borduren ?'' ''Misschien niet voor borduren,maar dit heeft 'ie wel netjes gedaan .''
''Misschien maar beter van niet ook,zei ik . Word je wakker,heeft zo'n kerel roze bloemetjes in kruissteek op je rug geborduurd..
Ben je ook niet blij..''
We moesten er samen om lachen . Ongelofelijk,vorige week om deze tijd zaten we in de rats..
En nu...
Nu is het leven even heel mooi !