Zeikhond.

Mijn ouders hebben zo’n twee jaar geleden een hond in huis gehaald. Ik vind het
natuurlijk een harstikke leuk beest natuurlijk en ik heb er ook totaal geen hekel aan. Ik
vind het leuk om met dieren om te gaan maar ik vind het een heel stuk minder als ik er
opeens voor moeten zorgen zodra het arme dier volwassen is geworden. Nu hebben
mijn ouders dat ook met deze hond gedaan. Helemaal fucking blij omdat ze een hond
in huis gehaald hadden, zij helemaal blij met een kleine pup.
Het dier wordt oud, het dier wordt groter, het gooit sneller dingen om met zijn staart
omdat hij gewoon groter is, hij begint te stinken. Wie mag er dan voor gaan zorgen ?
Moi.
Dus ik neem die taak maar op me want anders wordt zo’n arm beestje ook helemaal
verwaarloosd en dat vind ik nogal sneu voor zo’n arme mop. Dus het is psychologisch
gezien mijn hond.

Vandaag moest hij zoals gewoonlijk weer eens hard plassen. Volgens mij heeft hij echt
serieus een té kleine blaas, maar goed. Dus ik hem maar eventjes snel maar naar de
achtertuin laten. Poepen doet hij daar gelukkig toch niet anders kon ik dat ook nogeens
lekker op gaan scheppen. Blegh. Dus ik hem in de tuin laten. Alles oke, lekker rustig, niks
aan het handje. Ik zit lekker op de bank met een bord met boterhammen op m’n schoot.
Begint het ding weer aan de deur te krabben. “LET ME IN, LET ME IN.” Verdomme. Ik weer
m’n eten opzij zetten zodat ik hem naar binnen kan laten. Waggelt hij vrolijk naar binnen
en gaat voor mij de woonkamer binnen. Ik doe de deur dicht, loop de woonkamer binnen,
staat het ding daar te plassen. Ah, kom op. Ik weet echt 100% zeker dat hij me haat. Echt
waar. Hij wou alleen maar naar binnen zodat hij de boel lekker onder kon plassen. Great.
31 aug 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Kikaris
Kikaris, man, 30 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende