zelfbruiners
Je hebt van die mensen die na een paar zonnestraaltjes al lekker bruin zijn. Helaas hoor ik daar niet bij. Dus...door de reclames verleid(je kent ze wel die met die huppelende springende dames) schafte ik van die zelfbruiners aan. Ik begon met het insmeren van mijn armen,nou dat viel nog niet tegen. Na zo'n eerste keer is het nog niet zo donkerbruin natuurlijk,maar het kleurtje leek wel aardig. Aangemoedigd door dit redelijke succes besloot ik ook mijn gezicht te ''bruinen''. En eerst dacht ik dat er niet zo veel kleur te zien was. Totdat ik vanochtend in de spiegel keek....het leek wel of ik een overdosis peentjes had gegeten! Mijn gezicht was serieus oranje. In lichte paniek probeerde ik door flink te boenen met water en zeep de schade te herstellen. Dat hielp....een beetje. Nu was ik lichtoranje met witte stippen. Er zat niets anders op dan flink met poeder en rouge aan de slag te gaan om nog enigzins toonbaar te zijn. Toen ik in de spiegel keek viel het mee,van een afstandje. Niemand heeft er iets over gezegd al keken sommige mensen me een beetje vreemd bijna medelijwekkend aan. Toen ik thuiskwam ben ik meteen weer aan het schrobben geslagen en gelukkig is het gelukt om (bijna) mijn eigen huidskleur terug te krijgen. Beetje roder dan normaal misschien (van dat schrobben) maar je weet wat ze zeggen; mooi rood is niet lelijk! P.S Maar lelijk oranje wel.
kruidje, vrouw, 56 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende