Zelfliefde dag 25: Verantwoordelijk

Vandaag maar weer eens schrijven over een positieve eigenschap. Vrijdag het hele huis aan kant gemaakt, want mijn luie huisgenoot weet altijd binnen een dag ons huis om te toveren tot een slachtveld. Soms kan ik daar erg droevig en vermoeid van raken. Omdat al het werk wat ik vericht, vaak op mijn vrije dagen wanneer ik er helemaal geen zin in heb, voor niets blijkt te zijn. Het is letterlijk dweilen met de kraan open. Ik heb al meerdere pogingen gedaan om afspraken met haar te maken (komt ze niet na) of in de hoop dat ze haar eigen troep opruimt haar spullen laten liggen. Als ik haar vraag of ze iets wilt doen, doet ze het niet. En het aller kinderachtstige is wanneer ze wegloopt, omdat ze gewoon de confrontatie niet wilt aangaan. Terwijl ze gewoon ouder is dan mij en gewoon niks doet (geen studie, werk, dagbesteding) en meestal ergens in de slachtofferrol verkeert. Wanneer ze een probleem heeft belt ze papa en mama om het voor haar op te lossen. Waar ik ook niet tegen kan is dat ze doet alsof ik het maar leuk vind om alles schoon te maken. Want dat is totaal niet het geval. Maar zij doet het niet. Ik heb echt alles geprobeerd de afgelopen twee jaar (meerdere keren gedacht aan verhuizen), maar voor nu heb ik mij er wel bij neergelegd. Ik moet mijn eisen bijstellen om mij minder te irriteren aan haar (wil ook niet alleen maar vijandigheid) en milder voor mezelf zijn. Ze gaat bijna emigreren, de visa aanvraag loopt voorspoedig en eerlijk gezegd verwachten we dat ze rond september vertrekt.

Toch had ik gister na de hele dag oppassen, weer een 'ik wil haar het liefst wurgen' momentje. Toen ik thuis kwam, leek het alsof al het werk wat ik de dag daar voor had gedaan gewoon nooit is gebeurt. Het liefst wou ik gaan huilen. Ik voel me soms echt een zeur, thuis (bij mijn ouders) was ik echt een sloddervos en zat mijn moeder altijd te zeuren. Maar echt, ik begrijp haar irritaties nu helemaal. Vroeger 'haatte' ik zulke mensen, zoals ik nu zelf ben. Overal om zeuren en ik begreep niet waarom mensen zulke problemen hier om konde maken. Maar nu ik wat ouder ben en 'verantwoordelijker' en mijn leven zo goed mogelijk probeer te runnen. Weet ik dat een beetje je huishouden doen er gewoon bij hoort (ik vind het ook een kutklus maar het moet gebeuren). Echt niet alles hoeft perfect en super clean te zijn, maar zo vies als zij het maakt daar kan ik niet tegen. Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd, telt voor mij zeker. Ik ben namelijk erg chaotisch en door in een chaos te leven wordt dit alleen maar versterkt. Mijn huisgenoot ging gister naar een feestje en hoe moe ik ook was, maakte ik de keuken nog even schoon. Ik ben iemand die niet vaak stil zit. Ik kan heel lui zijn daar niet van, maar ik wil ook graag de dingen die moeten gebeuren zo goed mogelijk worden uitgevoerd. Ook wat betreft mijn studie ben ik verantwoordelijk, ik ben een streber en wil het graag goed doen. Ik ga hard werken niet uit de weg en ondanks alle ellendige momenten zet ik door en draag ik de verantwoordelijkheid.