Zo verdrietig
ik voel me zo somber en verdrietig. Omdat alles is zoals het is, het maar niet beter gaat. Ik ben moe, ben het zat om me zo te voelen. Ik zie de zon zo vaak in de lach van mijn kinderen, maar waarom blijft het dan toch zo koud. Ben ik dan zo'n ijzig iemand. een stiekeme egoïst die de helft van de tijd niks voelt en alleen maar rust wil? Ik schaam me voor wie en hoe ik ben en van dat besef springen de tranen weer in mn ogen. Ik maak er alleen maar altijd weer een zooitje van. Wat hebben ze no toch aan me behalve een pak met zorgen.
03 mrt 2011
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 dec 2011 vecht kleine meid ( 4 )
- O 14 okt 2011 Verdwaald
- O 25 aug 2011 wanhoop
- O 02 aug 2011 alweer bijna een jaar voorbij
- O 22 jul 2011 aaargh ( 1 )
- O 20 jul 2011 het regent, het regent
- O 27 jun 2011 en langzaam dondert allles in elkaar ( 1 )
- O 15 jun 2011 het zit in elke vezel van mijn lichaam
- O 05 jun 2011 pfff ( 1 )
- O 07 mei 2011 kinderlogica is zo grappig ( 2 )
- O 06 mei 2011 er komt nooit een derde kind ( 8 )
- O 29 apr 2011 zo suf en moe van mn pillen ( 2 )
- O 27 apr 2011 ontaarde moeder ( 4 )
- O 27 apr 2011 weer aan de pillen ( 6 )
- O 22 apr 2011 dochterlief weer in actie.