Zomaar een middag
Ik werd geboren
op een rode morgen
en stierf op een
eenzame zomerdag
in de lome warmte,
toen niemand tijd had
voor de dood.
Daartussendoor
beweeg ik mij over straten
vol met de lege blikken
van reclameborden
en elektronische ogen
onder een lucht
van gele afgunst.
Zomaar een middag;
zweef ik over jouw ogen
en dicht over je huid
als een lichte tinteling
aan je vingertoppen
die ik één voor
één kus.
Iets verderop ben ik
reeds vergaan
sinds jij mij
eergisteren vergat
onder de zachte lucht
die dromen doet vervliegen
als een ademwolkje in de blauwe lucht.
Maar laatst kusten jouw lippen
zomaar even de leegte
in een onbewaakt moment
van avondlijke weemoed,
je draaide je snel om
en liep weg in de regen
terwijl ik nog even sliep
tussen jouw
gesloten ogen.
Wolfe Tone, man, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende