Zou ik het aandurven?
Misschien moet ik de stap wagen.
Misschien moet ik hetgeen doen wat ik altijd heb verbannen.
Er zijn er eignelijk meerdere.
Meerdere stappen die ik moet ondernemen.
En hoe hard ik ook door stap, het blijft een lange rij
Maar ik wil weg uit het hier.
Ik wil niet meer zo leven.
Niet meer op mijn tenen lopen in álles wat ik doe.
Ik wil niet dat mijn leven belemmerd word doordat een ánder het mij verziekt..
Een confrontatie.
Een duidelijke woordenwisseling.
Mijn blik en MIJN mening en MIJN gevoel eens duidelijk maken.
Richting hem.
En als het niet werkt.. ; een dreiging.
Hoewel ik wéét dat ik dat nooit zal doen.
Nu weet ik dat. Maar goed.. een jaar geleden zwoor ik er ook bij altijd te zwijgen..
Hoe meer je groeit, hoe meer je aan moet gaan, hoe meer je moet durven en doen.
Maar ja.. durven is altijd anders dan doen..
Misschien.. misschien moet ik mijn vriendin mijn gehele vertrouwen geven en haar vertrouwen aannemen.
Misschien.. ik weet niet of het uit zal maken. Al kreeg ik gister de woorden 'dan loop je er niet alleen mee rond'. Ik weet niet of ik het haar aan kan doen. Ik weet niet wat zij achterhoudt.
En daarbij.. weet ik niet of zij echt nog van niets weet.. Ik maak het misschien wel te makkelijk.
Mijn nacht was rommelig, heel rommelig, net als mijn hoofd en de onweer in de lucht.
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende