ave, aan de rand van de dorp waar ik ben opgegroeid, verscholen tussen de hoge bomen, diep in een donkere woud, stond een klein huisje, een huisje die men tegenwoordig alleen nog maar kent uit sprookjes...
de legende ging dat in die huisje een heks woont... een heks met een glazen oog, en ieder die in haar glazen oog durfde te kijken, kreeg te zien hoe hij of zij exact gaat sterven...
zo'n verhaal was te mooi om waar te zijn, ik ging samen met enkele vrienden op onderzoek uit... na lang zoeken vonden we het huisje, en het stok oude vrouwtje...
mijn vrienden zo dapper als ze waren, renden weg, en ik? ik niet... ik had niets te vrezen...
ik liep op het oude vrouwtje af, ze keek me met haar glazen oog dichtgeknepen,en met haar goede oog mij aan, en vroeg me of ik wel echt wou weten hoe ik ging sterven...
ik knikte van ja, er zat tenslotte toch een zekere geruststelling in, als je zo weten hoelang je nog te gaan hebt...
ik keek diep in haar glazen oog, en zag hoe ik in de toekomst zou gaan sterven... ik was enigszins opgelucht...
zou jij durven in haar glazen oog te kijken, en weten hoe je sterft?