.
Als ik even niet oplet, denk ik dat ik mijn opa ruik. Zo ruiken mijn handen, naar de rook van mijn opa's sigaretten. Zo smaakte ook de sigaret die ik tussen mijn vingers gehad heb: het smaakte naar mijn opa. Vreemd, dat een opa "smaken" kan. Het was een eens en niet weer, houd ik mijzelf voor, niet van plan er een gewoonte van te maken. En toch ruikt mijn vest naar fruittabak van de waterpijp van een aantal dagen eerder. En ik schreeuw tegen mijzelf dat ik vrij wil zijn, vrij wil breken. Weg van dit leven. En toch weet ik niet waarom ik dat doe op deze manier.
Morgenrood, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende