~

Wie ben ik? Niet meer wie ik was. Morgen moet ik een opdracht inleveren en het enige waar ik aan denk is het zwijgen van háár. Haar stilzwijgen om weet ik veel welke reden. De enige stress die ik voel is vanwege haar. Stiekem hoop ik, wens ik, dat ik haar morgen zal tegenkomen tussen de colleges door. Dat ik haar zal kunnen vragen hoe het gaat, iets voor haar kunnen betekenen, een lichtpuntje voor haar zijn. Zij, die mijn zon is, schijnt al dagenlang niet. En zoals ik na weken van sneeuw en regen verlang naar de lentezon in maart, zo verlang ik naar haar korte krullen en haar boze ogen omdat een dag zo vroeg begon.
Deze ontmoeting zal er echter morgen niet zijn. Ik weet dat ze met het vak gestopt is, en wellicht zou ze toch deze week tentamen gehad hebben, niet college om dezelfde tijd. Ik heb het gevoel dat ze uit mijn handen glipt, tussen mijn vingers doorgruist als zand, en op de vloer terechtkomt.

En tegelijk met dit alles wil ik rennen. Zo ver weg rennen van mijn eigen intense gedachten, dat zíj er niet zijn zal. Zij zal vervagen tot een mythe uit de oceaan en ik zal niet vergeten, doch herinneren als een zoete nasmaak van iets dat ik nooit proefde. En toch zal zij blijven. Zullen alle dingen om haar blijven draaien, zal mijn vluchten altijd in rondes zijn, zodat ik eeuwig terugkom bij het middelpunt, de reden van mijn vluchten.

Normaal gesproken zou ik al dagenlang in zorgen hebben gezeten over deze opdracht, maar ik plaats daarvan ben ik in volle rust. Ik hoop op een herkansing, maar vraag me zelfs af of dat er wel in zal zitten. Ik weet dat ik niet kon blijven wie ik was, maar ik weet ook niet of ik nu zo blij ben met hoe ik geworden ben. Gestrest om het feit dat ik zo weinig stress voel. Voor het college van morgen voel ik stress, ja dat wel! Voor het college dat ik niet voorbereid omdat ik zo langzaam doe over deze opdracht. Kan het niet wat efficiënter, Roodje? Is dit nu je nieuwe ik: Goddeloos, niet alleen op mannen, maar ook op vrouwen vallend, sloom zijn en niet meer om studie gevend, totaal verdwaald en zonder zingeving op de bodem van een aquarium? En pessimistisch. Pessimist word ik steeds opnieuw gedoopt. En dat terwijl ik vroeger zo optimistisch leek...