001 Our great escape
Ik neem een trekje van mijn sigaret en kijk zenuwachtig de kamer rond. De rookkamer welteverstaan. Mijn voet wiebelt heen en weer. Mensen schijnen zenuwachtig te worden van mijn zenuwtic, maar ik word er juist rustig van. Een dag niet gewiebeld is een dag niet geleefd. De deur achter me opent en ik schiet in de stress. Niet wetende wat er achter me gebeurt maakt me nerveus. Twee handen die mijn ogen bedekken, ik schrik, maar weet dat jij het bent, ik ruik je parfum. Je fluistert in mijn oor dat je van me houd. Ik draai mijn hoofd iets en kus je wang. Je kriebelt me door mijn haar, zoals je altijd doet. Ik lach naar je, je pakt mijn hand en neemt me mee. Ik weet niet waar we heen gaan, maar als het met jou is, dan zal het wel goed zijn. Ik heb je gemist, maar dat hoef ik niet hardop te zeggen, want dat weet je al. Hand in hand lopen we de nacht tegemoet. Weg van alles en iedereen. Our great escape.
Oh!, vrouw, 119 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende