010 Drijfzand

Ik besef me zojuist, dat de neerwaartse spiraal waar ik me in bevind eigenlijk gewoon drijfzand is. Drijfzand. Ik word steeds verder weggezogen en lijk er met geen mogelijkheid uit te komen. Amper negentien jaar en ik zie het niet meer zitten. Euthanasie is de oplossing, al mijn gevoel weg. Niet meer denken. Niet meer voelen. Dan ben ik een met alles. Misschien gebeurt dat uiteindelijk toch wel, hoe verder je het drijfzand in gezogen word, hoe moeilijker je kunt ademen, ik zal uiteindelijk gewoon stikken in mijn eigen leven. En dan als ik in de hemel kom, of waar dan ook, dan beloof ik dat ik degene die het daar regelt afmaak. So I can rule over everything. Puur en alleen vanwege het feit dat sommige mensen zo lijden, dat de mensen die graag willen leven overlijden en degene die niet willen na de tiende zelfmoordpoging nog overeind staan. Het leven is oneerlijk. Ik weet niet hoelang ik nog tegen mezelf kan blijven vechten, ik weet niet hoelang ik mezelf nog staande weet te houden. Ik weet niet hoelang het nog duurt voordat het drijfzand me volledig opgeslokt heeft. Ik weet wel dat ik niet meer wil, het is genoeg geweest.

25 apr 2008 - bewerkt op 25 apr 2008 - meld ongepast verhaal

Oh!, vrouw, 119 jaar

Tatycardia vrijdag 25 april 2008 16:46
Er zal eh, zo te zien wel heel veel verkeerd gaan in jouw leven
Ik kan me zo niet direct bedenken wat er zo erg kan zijn,
maar je hebt het erg moeilijk en ik hoop voor je dat je de sterkte en moed vind om jezelf er weer uit te halen.

O 25 apr 2008 010 Drijfzand ( 1 )
O 12 apr 2008 009 Schizophrenia
O 12 apr 2008 008 Falen
O 12 apr 2008 007 Haat-liefde-verhouding met Liefde
O 12 apr 2008 006 Volledig kwijt
O 11 apr 2008 005 Bang in het donker
O 10 apr 2008 004 Vlinders ( 3 )
O 10 apr 2008 003 msi ( 4 )
O 08 apr 2008 002 Utrecht ( 2 )
O 08 apr 2008 001 Our great escape

vorige volgende