02052015

Wow...

Dit is best lang geleden dat ik heb geschreven. Misschien is dat wel goed om nu te doen denk ik.
Nu zit ik op de bed in de donker met mijn laptop. Je moet het voorstellen, een volwassene vrouw van 20 jaar met een sexy brilletje met messy knotje op mijn haar en vergeet het ook niet dat ik ook schone shirtje en sexy ondergoed aan heb..

Oke, dit is te erg, maar misschien word ik maar geen schrijver...
Maar goed, het laatste keer dat ik heb geschreven was op 15 april 2015 en nu zijn wij in Mei beland..

Waar zal ik eens mee beginnen. Zal ik beginnen met David of wat ik heb gedaan in een korte tijd?
Er is inderdaad veel gebeurd, maar ik kan het niet op het rijtje zetten.
Alles gaat het door het lichaam, maag en mijn hoofd. Ik kan niet zeggen wat, maar misschien ben ik een denker geworden of was ik dat altijd geweest?
Misschien ben ik wel een volwassene vrouw, die niet wil vertellen wat ik graag heb meegemaakt of haar gedachten en gedachtes erover wil praten of wil ze niet haar droom willen delen met anderen.
Sommige weten hier van, maar ik geloof dat ik best wel bang om uit te spreken. Misschien is dat wel goed of juist niet? Ik weet het niet, maar ik zal het proberen.

Na 15 april...

Ik heb het even terug gelezen in mijn dagboek van 15 april. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch niet gaan sporten.
Ik fiets al genoeg 30 minuten per dag naar school en terug naar huis. Misschien moet ik toch een sport vinden? Tussen mijn opleiding, vrienden en familie? Ik weet het niet hoor.. Ik zie het wel hoe dat wel uitkomt.
Maar er zijn wel veel mensen, die ik ken zeggen in een korte tijd dat ik best wel erg mager ben geworden. Misschien wil ik het wel mager zijn of niet? Maar niet lang geleden ben ik een tijdje voor mijn spiegel gaan staan en besef ik toch wel erg mager ben geworden.

Ik hou enorm van eten, jaaa duhh waarom niet? Het eten is goddelijk en heerlijk, vraag me niet hoe.
Maar ik vraag me wel af waarom ik niet zoveel eet.. Is dat ik te weinig heb gegeten of vind ik dat niet meer lekker? Heeft dit te maken met mijn stemming? Misschien moet ik daaraan achter komen waarom en waar uit dit uit?
Het is niet dat ik axenoria heb ofzo?


Op 18 april en 19 april heb ik ontzettend genoten, maar ik heb ook ontzettend moeilijk gehad..
Op 18 april is er goede vriend van mij overleden. Hij is dan nu 4 jaar niet meer bij ons.
Dat maakt het voor mij best moeilijk. omdat ik weet dat zijn sterfdag is en daarnaast kwam mijn broer terug van zijn studentenleven en neemt zijn huisgenoten en al zijn vrienden mee naar mijn ouders huis voor een weekendje, waar ik nog steeds woon.

Want mijn broer was op 19e jarig, maar het deed mij pijn, omdat ik steeds terug dacht aan die dag waarop ik hoorde dat mijn goede vriend niet meer in de leven stond en daarnaast was mijn broer jarig op die dag.
Het gaf mij behoorlijk dubbele gevoel en de klap is misschien nu wel minder, maar voor mij voelt het nog steeds heel groot.. Omdat ik misschien nog niet helemaal verwerkt had? Ik weet het niet. Het blijft voor mij een groot gemis, maar ik zie ook mijn lieftallig broer stukje ouder, misschien is dat mijn goede vriend en mijn broer in hetzelfde jaar geboren zijn..

Genoeg.. Die dag heb ik mij prima vermaakt. Mijn oma kwam langs voor een kopje koffie, ondanks ik met haar niet een goede band heb (en zij mij ook niet), maar dat maakt mij niet zoveel uit, omdat ik toch van haar hou. Vervolgens kwam mijn broer thuis en al zijn huisgenoten, vriendjes thuis.
Dus gelijk gezellig bende thuis, maar ik kreeg telefoontje van een vriendin van mijn moeder of ik wilde oppassen bij haar 2 kinderen. Dit avond had ik niks te doen, dus ik stemde erin en ondertussen bracht ik mijn moeder weg bij een vriendin van haar (dus een vrouwenavond) en vervolgens heb ik een avondmaaltijd gemaakt voor haar kinderen. Daarna samen tv gekeken en braaf naar bed gebracht.
Dus ze waren niet zo heel erg moeilijk (bof ik maar weer haha).
Toen heb ik in mijn eentje zitten tv te kijken naar "Lekker Nederlands" Heerlijk programma ernaar te kijken. Gewoon, omdat het toch weer mag, gewoon lekker lachen en zelfs moest ik er van huilen. Ach ja, het was ook wel moeite waard.
Na de oppas-sessie over was, ging ik bij mijn moeder en haar vriendin op bezoek. Zoveel weer gelachen, verhaaltjes weer gehoord en mams meegesleurd in mijn auto en op het gemakje naar huis gereden met een heerlijk nummer van Sam Smith - Stay with me op het achtergrond..

Stuk of 10 mannen thuis opnieuw aangetroffen met wat heleboel biertjes, pokeravond en ik wist nog precies half uurtje voor zijn verjaardag. Ik stond in de keuken en zag en voelde alles dat hij ontzettend geluk gehad met zijn vrienden, die hij af en toe zie in zijn leven of degelijks en hij uitte zich ook goed uit wat voor vriendschap hem ontzettend betekent. Dan was het 12 uur en begint het hele groep aftellen en barst het hele groep helemaal. Ineens vroeg mn broer of ik mee wilde stappen in een centrum. Dit had ik niet zien aankomen, natuurlijk wil ik mee tussen al die vrienden van zijn groep. Zijn vrienden zeggen ook weleens "Je bent altijd zijn zusje, maar je bent ook one of the boys!". Zo lief! Vraag me niet hoe hoe ik onthouden had.

Samen met zijn vrienden lekker op de stap en wat shotjes en alcohol achter mijn kiezen gehad en ik had weer genoten na een lange tijd. Ik vergat even David en mijn opleiding voor eve, maar in middle of nowhere in de tijd merk ik toch wel jaloers; Als ik kijk naar een stelletje, die zo gelukkig en samen zijn.. Dan denk ik "GODVER.. Waarom is dit zo moeilijk? Waarom niet met David en mij? Maar het is zo beter zo...

5 uur s'morgens thuis en mijn broer en al zijn vriendjes wilden nog even drankjes doen bij ons thuis buiten in de lounge.. Ik bleef even half uurtje op en ik ging als het eerste naar de bed.
Volgende morgen was ik natuurlijk eerste wakker en m'n mams vroeg of het leuk was en of we nog plannen hadden. Zover had ik nog niet echt plannen, maar was van de plan op het gemakje mijn huiswerk te doen.

Maar dit was niet gepland, want ik moest mee lunchen met mijn opa & oma, familie V, mams, broer (nu inmiddels 22) en zijn 2 huisgenoten.. Het was een lange lunch, maar ontzettend genoten met elkaar en van het weer natuurlijk .
Daarnaast op de avond moest ik weer uit eten met opa & oma, familie V en A. Het was gezellig, maar ik voelde me ineens heel beroerd en was moe. Dus ik ging vroeg slapen en volgende dag moest ik naar school en die dagen erop moest ik stage lopen. Weer wat heel veel geleerd van collega's. Het gaat langzaam, maar goed naar de goede richting toe.


Meivakantie (en nu nog steeds)

Nu ik vakantie heb........ Heb ik wel vakantie of niet? Zal ik maar gewoon zeggen?
Ik heb wel vakantie van 2 weken lang, Maar ik zou het niet zeggen dat ik echt een vakantie heb, want ik moet aantal dagen stage lopen en werken tijdens mijn vakantie. Dus voor mij voelt het niet alsof ik echt vakantie aan het vieren ben.

Mijn nichtje voor de laatste keer weer gezien (25 april). Zij gaat 70 dagen gewoon zomaar gewoon op de wereldreis.. Ook al heeft ze in 2014 3 maanden in Tanzania gezeten en dan niet lang erna is ze 3 maanden naar Australie geweest. Zo ontzettend jaloers, maar ik gun haar het echt ALLES. Ze verdient dit en daarnaast 2 dagen voor haar reis, is ze toegelaten voor haar studie. Ze heeft het zin in, maar eerst genieten van haar reis. Ook al ben ik benieuwd naar haar verhalen.

Mijn sis(zus) is nog steeds op haar reis, ook al is haar portemonnee gestolen op een of ander manier. Maar ik hoop wel snel weer met haar contacteren in een korte tijd. Ik hoor alleen maar verhalen van mijn ouders en soms van mijn broer..

Maar vorige weekend was ik wel mijn hometown aan het ontglippen. Het verstikte me even in mijn eentje in de huis. Ik ging zondagmiddag naar een vriendinnetje toe in Sittard en bleef een nachtje slapen bij haar samen met haar beste vriend. Op maandag was ik niet in Nederland, maar in Duitsland. Lekker rustig, al die duitsers, geen oranjekoorts gelukkig haha!
Uhm, wat deed ik daar? Ik ging met paar vrienden naar Phantasialand. Het was heel gezellig en leuk, maar ondertussen was mijn telefoon gestolen en niks anders . Best wel balen, maar wel alles geblokeerd.
Vandaag ga ik een nieuwe simkaart aanvragen en dan zie ik nog wel hoe dat loopt.


Met mijn opleiding gaat het stukker beter. Alle cijfers zijn bekend van blok 3. Ze zijn allemaal voldoende, behalve voor burger schap en mijn stage. Die van stage weet ik al genoeg (zie ook 13 april 2015) en burgerschap moet ik een vervangende opdracht maken. Hierbij moet ik 3 artikelen zoeken van de politiek en zorg verzamelen/zoeken en daarover moet ik uitwerken wat de schrijver mee wil zeggen en mijn mening en dan nog bronvermelding erbij zetten.. Dit is best heel veel werk, maar ik zal mijn best doen.

Daarnaast heb ik ook vele schoolopdrachten gekregen van blok 4, waaronder 3 grote opdrachten van integrale opdrachten en alles in een map gestopt. Hierin had ik even hulp nodig van mijn vader en begeleidde mij even goed door. Het is niet dat hij wil doen, maar meer uitwisseling wat hij denkt en wat ik denk, wat het is makkelijkste om te doen is etc.. het voelt wel meer dat hij mijn studiemaatje is, maar het is ook weer niet.

Komende dagen zie ik nog wel hoe het loopt met mijn studie of wat ik heb gedaan..

David

Wat kan ik nog zeggen over David? Ik vind het moeilijk en ik kan het niet plaatsen, maar een ding weet ik: Ik was gelukkig met hem, maar ik moet het verder leven.

Ik zou op 18e april met hem naar gala gaan. Maar hij heeft er ook niets gezegd of wat dan het ook is. Daarom had ik ook gewoon een vrije dag en had een oppasavond en verjaardagnacht voor mijn broer.
Dit heb ik ook aangegeven hierboven in een verhaaltje dat ik zag een stelletje samen etc.
Daarom was ik best wel even pissed off zal ik maar zeggen. Ik was boos op hem dat hij toch weer mij laten stikken en was ik weer wakker geworden door al zijn leugens etc.

Ik weet het ook niet wat ik hiermee moet doen, stiekem kijk ik regelmatig op zijn Facebook.
Er gebeurde maar weinig, maar hij was wel regelmatig op Facebook, dat maakt me niet uit wat hij doet en wie hij kijkt, maar het doet me wel pijn op deze manier wat hij mij aangedaan heeft.
Ik begin te geloven dat hij totaal geen depressie heeft, maar meer om mij af te komen of weet hij niet hoe hij moest vertellen of ergens briefje kunnen schrijven, dan had ik wel kunnen begrijpen waarom hij zo doet?


Maar afgelopen woensdag kreeg ik een berichtje van Olé, (goede vriend van David).
Hierin hebben we elkaar verteld hoe het gaat met elkaar, wat we hebben meegemaakt hadden.
Op dit momenteel is hij in Corfu en heeft naar zijn zin. Geloof ik allemaal best, maar ik kon het niet laten om te vragen of hij van David iets gehoord had.
Hij is net vertrokken van de plaats waar ik op vakantie was geweest en volgens hem dat het onaangename afscheid was geweest. Het is gewoon nu heel vreemd en we kennen hem niet meer zoals hij weer was.
Wij hebben tegen elkaar gezegd dat wij niet veel slechte dingen willen vertellen over hem, maar een ding is zeker; Hij is niet depressief.. Toen was het heel duidelijk voor mij.

Maar ik blijf en heb nog steeds wel moeilijk mee, want hij heeft me laten vallen op een vreemde manier, want ik kan het niet achterhalen "Waarom"? Was jij wel gelukkig met mij of heb jij toneel gespeeld? "Heb jij gelogen tegen mij? (en anderen)" Maar een ding dat ik blijf weten: Hij maakt me helder en gelukkig, maar ik weet zelf dat het gaat lukken zo, want ik moet door met mijn leven.
Maar wanneer hij mij nodig heeft of dergelijks is hij altijd welkom.. Dus het liefde gaat gewoon even door de maag, als ik weer terug denk aan die tijd.... Of niet?


En nu is het bedtijd voor mij. Ik zie het niet uit, messy knot staat scheef, ik kijk scheel en mijn spieren/organen hebben het rust nodig. Dus het is verstandig dat ik ga lekker slapen in mijn bedje

Slaap lekker,


xoxo