10 december

vandaag heb ik het boek binnengekrgen wat ik had besteld. geleefd door een eetstoornis. ik heb het al bijna uit, was ook niet zo een dik boek. vandaag weer naar school geweest. absoluut geen energie meer om naar gym te gaan, was ook als de dood dat ik op de grond zou vallen als ik eenmaal ergens halverwege de klimwand zou komen.

ik ben een beetje in de war. ik vraag me af of god echt bestaat en of hij is zoals iedereen denkt. ik had een stukje gelezen en ik vond het eigenlijk maar eng. er stond in dat je je hart aan god moest geven, maar dat wil ik helemaal niet, echt niet! ik wil zelf over mijn leven en lichaam kunnen beslissen en wil niet een of andere hoogstaand iets mijn beslissingen neemt en alles wat ik doe door eheft en altijd bij me is. ik wil gewoon alleen zijn en met rust gelaten worden, ik ben er niet klaar voor, nu niet en misschien nooit. het is lief bedoeld dat stukje dat ik heb gelezen en het is heel fijn voor haar dat zij zich wel aan god kan geven maar ik niet.

gisteravond heb ik met ate gebeld en het ging wel redelijk. ik stelde me volkomen open en wilde hem alles vertellen. vond ik goed van mezelf. ik heb zelfs verteld dat ik laxeertabletten heb geslikt, maar ik most hem beloven dat ik het niet meer zou doen. verder zegt hij dat hij ook niet goed weet wat ik nu moet doen en wat hij nu moet doen. hij denkt dat ik het beste hulp kan zoeken van iemand die weet waar hij het over heeft.

hij was boos omdat ik niet meteen verteld had dat er iets was. hij had het de avond ervoor wel 5 keer gevraagd. ik werd zo kwaad! waar lulde hij nou over kom op zeg ik heb het godverdomme verteld! doe niet zo moeilijk man! wat wil je nou dat ik zeg ja sorry lieverd je hebt helemaal gelijk ik ben echt ehel stom dat is het stomste wat ik ooit heb gedaan! ik snap dat je je nu heel erg voelt en het spijt me dat ik daar de oorzaak van ben en nee lieverd ik zeur gewoon laat mij maar dat gevreet dat zegt niets, het is niet erg daar kom ik wel weer uit. hij bleef maar doorgaan over waarom ik het niet had verteld... toch heb ik me rustig gehouden.

ik heb buikpijn als ik eet. ik eet overdag heel weinig maar 's avond wordt ik gek, ik moet dan wel want ik zit dan met mijn ouders aan tafel. ik moet dan eten en ook best veel want ze vinden al dat ik weinig eet en ik ben telkens zo bang dat ze erachter komen, dat mag echt niet.

ik wil meer boeken lezen over mensen emt een eetstoornis. ik begrijp hen en zij begrijpen mij als het ware, ook al kennen ze me niet ik weet dat ik wordt begrepen.

ik heb het zo koud, ik denk niet dat ik vanavond kan hardlopen want het vriest. maar ik wil wel graag eigenlijk... ik ga gewoon morgen heel veel fietsen dan sta ik vroeg op en dan ga ik naar de bieb en daarna weer terug en dan weer daarheen en iets anders kopen en dan weer terug en dan daar weer heen ja, dan blijf ik in beweging. ik hoef gelukkig morgen niet bij ellen te eten dat heb ik weten te omzeilen daar ben ik blij om, ik ga wel 's avond bij haar een film kijken, en ze eten daar zoveel. ik moet een smoes bedenken, ik zeg wel dat ik buikpijn heb en nog een beetje diaree heb maar dat het wel beter gaat. dat is wel slim denk ik.

ik kan me daar zo druk om maken want ik weet dat ze me dan gek aan gaan kijken en vragen of ik aan de lijn ben... en dat moet niet natuurlijk. ik heb geen vreetbui gehad vandaag, echt daar ben ik ontzettend blij mee.

het is heel grappig, opeens hebben we een keer met kerst allemaal lcihtjes overal hangen. we hebben in de tuin van die netten hangen, om de bomen en zo om een houten ding, is zo mooi want het wappert een beetje in de wind. en net heeft mijn broertje een kerstboomachtige neptak opgehangen, heel lang met allemaal lichtjes.

Juut het spijt me...
misschien lukt het je nog een keer om me te bereiken