(13) lachbuien in de kliniek
22 januari
Vandaag was een dag met ups en downs. Het was een drukke dag. Tot 15.00 uur ben ik bezig geweest met allerlei therapieën, zoals AT (creatief therapie) en Herstel doe je zelf (therapie van ervaringsdeskundigen). Bij de lunch was ik enorm melig en ging ik met plastic lepeltjes schieten. Na de lunch kreeg ik er commentaar op van een verpleger. Hij vond het niet erg dat ik lol maakte, maar wel als ik niet goed eet. Ik had me toen niet aan mijn eetlijst gehouden, dus vandaar. Na alle therapieën had ik een gesprek met Christie, het ging over van alles en nog wat. Ook heb ik haar de teksten laten lezen die gingen over de geheimen. Gelukkig reageerde ze er goed op, we gaan er nog een keer verder over praten met de psychiater. Het luchtte wel op om geen geheimen meer te hebben.
Vlak voor het avond eten ging het mis. Iedereen wist dat ik vandaag een lachbui had. Toen tijdens de dagbespreking een jongen uit de groep iets grappigs zei begon iedereen te lachen, maar bij mij lukte het niet meer om te stoppen met lachen, hoe erg ik mijn best ook deed. Mijn lach was zelfs aanstekelijk want de verpleegkundige kon haar lach toen even ook niet meer inhouden. Aan het einde van de dagbespreking kreeg commentaar op mijn gelach door de verpleger. De manier waarop het gezegd werd kwam heel lullig over en al snel dwaalden er allerlei negatieve gedachtes door mijn hoofd. ‘Dit is wel heel erg bestraffend, ik vind dit echt sneu dat je Eline nu zo verdrietig maakt.’ zei een meisje uit de groep tegen de verpleger terwijl ik opstond en jankend wegliep naar mijn kamer. Ik kroop mijn bed in en huilde. Al snel kwam de verpleger naar mijn kamer toe. We hadden gepraat over wat er was gebeurd en daarna was het tijd voor het avondeten.
’s Avonds kwam mijn ouders en beste vriendin op bezoek, dat was heel erg gezellig! Ook heb ik samen met een vriendin hier op de groep brownies gemaakt. Tijdens het maken van de brownies hebben we gekletst, onder andere over de dagbespreking. Ik zei dat het me nog steeds dwars zat hoe de verpleger tegen me deed en dat ik het gevoel had dat alle verplegers me haten. Die vriendin vond dat ik op moest schrijven wat ik kwijt wilde en dat aan de verpleger moest geven. Dat heb ik gedaan. Die avond heb ik nog een tijd met de verpleger gepraat, het was heel fijn.
Vandaag was een dag met ups en downs. Het was een drukke dag. Tot 15.00 uur ben ik bezig geweest met allerlei therapieën, zoals AT (creatief therapie) en Herstel doe je zelf (therapie van ervaringsdeskundigen). Bij de lunch was ik enorm melig en ging ik met plastic lepeltjes schieten. Na de lunch kreeg ik er commentaar op van een verpleger. Hij vond het niet erg dat ik lol maakte, maar wel als ik niet goed eet. Ik had me toen niet aan mijn eetlijst gehouden, dus vandaar. Na alle therapieën had ik een gesprek met Christie, het ging over van alles en nog wat. Ook heb ik haar de teksten laten lezen die gingen over de geheimen. Gelukkig reageerde ze er goed op, we gaan er nog een keer verder over praten met de psychiater. Het luchtte wel op om geen geheimen meer te hebben.
Vlak voor het avond eten ging het mis. Iedereen wist dat ik vandaag een lachbui had. Toen tijdens de dagbespreking een jongen uit de groep iets grappigs zei begon iedereen te lachen, maar bij mij lukte het niet meer om te stoppen met lachen, hoe erg ik mijn best ook deed. Mijn lach was zelfs aanstekelijk want de verpleegkundige kon haar lach toen even ook niet meer inhouden. Aan het einde van de dagbespreking kreeg commentaar op mijn gelach door de verpleger. De manier waarop het gezegd werd kwam heel lullig over en al snel dwaalden er allerlei negatieve gedachtes door mijn hoofd. ‘Dit is wel heel erg bestraffend, ik vind dit echt sneu dat je Eline nu zo verdrietig maakt.’ zei een meisje uit de groep tegen de verpleger terwijl ik opstond en jankend wegliep naar mijn kamer. Ik kroop mijn bed in en huilde. Al snel kwam de verpleger naar mijn kamer toe. We hadden gepraat over wat er was gebeurd en daarna was het tijd voor het avondeten.
’s Avonds kwam mijn ouders en beste vriendin op bezoek, dat was heel erg gezellig! Ook heb ik samen met een vriendin hier op de groep brownies gemaakt. Tijdens het maken van de brownies hebben we gekletst, onder andere over de dagbespreking. Ik zei dat het me nog steeds dwars zat hoe de verpleger tegen me deed en dat ik het gevoel had dat alle verplegers me haten. Die vriendin vond dat ik op moest schrijven wat ik kwijt wilde en dat aan de verpleger moest geven. Dat heb ik gedaan. Die avond heb ik nog een tijd met de verpleger gepraat, het was heel fijn.
23 jan 2014
- meld ongepast verhaal
-
flinder (opgeheven op 22-03-2024)
donderdag 23 januari 2014 19:59
Ik herken dat wel dat lachen tijdens therapiesessies en niet meer kunnen stoppen.
Ik ging me dan heel ongemakkelijk voelen op het moment zelf al als ik vond dat ik moest stoppen met lachen.
Het was voor mij ook een soort van niet bezig hoeven zijn met... en het wegduwen van mijn eigen gedachten en gevoelens -
Amber1
donderdag 23 januari 2014 20:55
Ik herken dat soort lachbuien ook. Gelukkig zijn we er nu achter dat het een soort van masker is waar altijd verdriet achter zit.
-
bluelotus
zaterdag 25 januari 2014 01:27
Ook heel herkenbaar. Bij ons noemen ze dat overschreeuwen. Als je je gevoelens wegdrukt door bijv. heel druk te doen.
-
Pelientje
zaterdag 25 januari 2014 13:29
Ja dat zeiden ze ook bij mij, dat ik lach, maar van binnen huil.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 mei 2017 Vallen en weer opstaan ( 6 )
- O 24 apr 2017 Dressuurwedstrijd * ( 4 )
- O 05 apr 2017 Vervolg lesobservatie en gesprek ( 5 )
- O 03 apr 2017 Instorting ( 4 )
- O 19 mrt 2017 Apollo dubbelsprong 1,10 meter ( 1 )
- O 03 mrt 2017 Byebye eetstoornis ( 15 )
- O 28 feb 2017 Manke poot ( 1 )
- O 03 feb 2017 Comics - depression and anxiety ( 2 )
- O 02 feb 2017 Een kijkje in het leven van Apollo
- O 30 jan 2017 Stress en irritaties ( 6 )
- O 20 jan 2017 Mercy for animals - draw my life ( 17 )
- O 14 jan 2017 * Apollo in de sneeuw ( 2 )
- O 13 jan 2017 Gefrustreerd
- O 04 jan 2017 2016 ( 3 )
- O 12 dec 2016 Piekerdepieker ( 3 )