Byebye eetstoornis

De periode dat ik op de middelbare zat, oftewel vanaf mijn 12e tot een jaar geleden, woog ik rond de 40 kilo. Door de depressie had ik geen eetlust en door de anorexia weigerde ik te eten. Ik had al een paar pogingen gedaan om aan te komen. Ik ging naar een diëtiste toen ik 14 of 15 was, maar zij kon me niet helpen. Verschillende therapeuten hebben me ook proberen te helpen met de eetstoornis, maar dat lukte niet. En zelfs tijdens mijn opname lukte het niet om in gewicht aan te komen.

Twee jaar geleden werd ik ingeschreven bij een behandelcentrum dat gespecialiseerd was in complexe eetstoornissen. Ook daar bleef ik, ondanks de therapieën, erg lang hangen op hetzelfde gewicht. Maar uiteindelijk kwam er iets verbetering in. Mijn therapeuten vonden de stijging in het gewicht te langzaam gaan, maar voor mij was het een wonder: ik woog immers al jaren 40 kilo. Na anderhalf jaar behandeling woog ik bijna 45 kilo. Eigenlijk wilden mijn therapeuten dat ik 49 kilo zou wegen, dat vonden ze een acceptabel gewicht bij mijn lengte. Ik was het daar totaal mee oneens en heb aangegeven dat ik tevreden was met 45 kilo, dat ik daar wilde stoppen. Het had even geduurd, maar uiteindelijk accepteerden ook mijn ouders en behandelaren dat ik op eigen kracht verder wilde gaan.

Het is nu dus een half jaar geleden dat ik gestopt ben met de therapie. Mijn gewicht is heel lang stabiel gebleven. Maar zo'n drie maanden geleden, en ja dit is een wonder, kreeg ik weer hongergevoel. Ik wilde gewoon eten, ik voelde me niet vol. Het klinkt misschien heel dramatisch, maar een gevoel van echt honger hebben, dat kende ik niet. Ik voelde me immers altijd vol, ik had nooit eetlust.

Ik heb altijd al rare eetgewoontes gehad, die zullen overigens nooit weggaan. Een van die eetgewoontes is dat ik periodes heb waarin ik maar één of twee verschillende soorten tussendoortjes eet, ik vind het niet fijn om te variëren in eten. Op dit moment zit ik in de periode van de Noodles. En echt waar, ik eet bijna elke avond Noodles.

En zonder al te veel moeite te hoeven doen (alhoewel ik wel elke avond zit "uit te buiken" hahahah), ben ik weer aangekomen! Ik weeg nu gewoon 48 kilo. Terwijl ik er een half jaar geleden van overtuigd was dat het me never nooit zou lukken om boven de 45 kilo te komen.

Ik heb nu overigens wel weer een ander probleem... Mijn broeken worden te klein! Ik droeg altijd maatje 164, maar die broeken beginnen een beetje krap te worden gaap!. Enerzijds pijnlijk als je moeilijk in je broek komt, dan komen er toch weer wat eetstoornisgedachten naar boven, tegelijkertijd ben ik trots. Dit had ik een tijd geleden echt niet kunnen denken.

En als afsluitertje, een foto van mijn heerlijke Noodles!

03 mrt 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Pelientje
Pelientje, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende