Piekerdepieker
Echt waar, wanneer gaat die verdomde onzekerheid, die faalangst, perfectionisme, noem het maar op, eindelijk eens weg. Ik word er zo schijtziek van. Ik ben verder gegaan met m'n leven, wilde het verleden achter me laten en naar de toekomst kijken. En het gaat super, ik heb de depressie en eetstoornis verslagen voor zover dat kon. Maar sommige dingen, die lijken niet op te houden.
Ik heb het zo ontzettend leuk op de pabo en ook op stage. Ik vind het zo geweldig. Maar met stage, ik ben veel te terughoudend, en dat weet ik gewoon van mezelf. Ik durf gewoon niet zoveel, ik kan alleen maar piekeren. Wat als... En wat zullen anderen wel niet van me denken? En weetje, ik word onzeker door mijn teruggetrokken houding, vicieuze cirkel dus.
Wat betreft stage. Ik weet dat ik het zou moeten kunnen. Mama is kleuterdocent en zegt dat ik het ook in me heb. Maar door die onzekerheid komt het er niet uit, daar baal ik zo enorm van. Mijn mentor (oftewel de docent van de klas) is ontzettend aardig, moedigt veel aan en is enorm behulpzaam. Ik heb haar vorige week toch maar enigszins op de hoogte gesteld van mijn verleden om zo uit te leggen waarom ik zo ontzettend onzeker ben. Ze had alle begrip en zei dat ze me wil helpen en ondersteunen waar het kan.
En toch.... Blijft die onzekerheid. Maar waarom dan? Ik weet dat het werkelijk niks uitmaakt als ik "faal", ik studeer omdat ik dingen moet leren en ik ben pas eerstejaars. Maar het gevoel en de angst die zijn er gewoon, die gaan niet weg. En ik weet niet zo goed wat ik hier nu verder mee moet... Ik baal er zo van.
Ik heb het zo ontzettend leuk op de pabo en ook op stage. Ik vind het zo geweldig. Maar met stage, ik ben veel te terughoudend, en dat weet ik gewoon van mezelf. Ik durf gewoon niet zoveel, ik kan alleen maar piekeren. Wat als... En wat zullen anderen wel niet van me denken? En weetje, ik word onzeker door mijn teruggetrokken houding, vicieuze cirkel dus.
Wat betreft stage. Ik weet dat ik het zou moeten kunnen. Mama is kleuterdocent en zegt dat ik het ook in me heb. Maar door die onzekerheid komt het er niet uit, daar baal ik zo enorm van. Mijn mentor (oftewel de docent van de klas) is ontzettend aardig, moedigt veel aan en is enorm behulpzaam. Ik heb haar vorige week toch maar enigszins op de hoogte gesteld van mijn verleden om zo uit te leggen waarom ik zo ontzettend onzeker ben. Ze had alle begrip en zei dat ze me wil helpen en ondersteunen waar het kan.
En toch.... Blijft die onzekerheid. Maar waarom dan? Ik weet dat het werkelijk niks uitmaakt als ik "faal", ik studeer omdat ik dingen moet leren en ik ben pas eerstejaars. Maar het gevoel en de angst die zijn er gewoon, die gaan niet weg. En ik weet niet zo goed wat ik hier nu verder mee moet... Ik baal er zo van.
12 dec 2016
- meld ongepast verhaal
-
2O14
maandag 12 december 2016 14:59
Ik heb het zelfde als jij die faalangst zit me enorm in de weg. Ook in mijn werk. Het enige wat me helpt is het blijven doen en steeds maar weer vallen en voor mijn gevoel falen. Mijn collega'S zeggen dat ik enorm ben gegroeid ondanks dat mijn gevoel zegt van niet. Ik vind je een topper
-
PrankDemon
maandag 12 december 2016 16:28
Het gaat nooit over - althans, bij mij niet. Maar je kan er wel heel goed mee leren omgaan. Dit kost alleen tijd en vergt veel zelfkennis.
-
Eregorn
dinsdag 20 december 2016 16:03
Wat is het toch een klote angst he? Die faalangst.
Inmiddels werk ik 7 + jaar bij dezelfde baas en kan er nog last van hebben.
Goed dat je het gedeeld hebt met je mentor. Sinds ik ben gaan delen dat ik die angsten heb is alles voor mij namelijk zoveel makkelijker geworden. Dat gun ik jou ook!!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 15 jan 2020 Terug van weggeweest!! ( 3 )
- O 30 apr 2019 eventjes kort ( 3 )
- O 16 feb 2019 We gaan er weer tegenaan ( 4 )
- O 14 feb 2019 Blog seksueel misbruik ( 3 )
- O 03 feb 2019 *boswandeling & eetstoornis ( 10 )
- O 17 jan 2019 In tweestrijd met mezelf
- O 17 dec 2018 Strijd om gewicht ( 15 )
- O 27 nov 2018 Met vallen en opstaan ( 1 )
- O 07 nov 2018 Anorexia eetclub ( 5 )
- O 31 okt 2018 Borderline ( 3 )
- O 31 okt 2018 Dag lief maatje ( 2 )
- O 27 okt 2018 Veel gesprekken ( 2 )
- O 17 okt 2018 Wat een giller - NS ( 1 )
- O 15 okt 2018 Piercing, Lion King en Walibi ( 4 )
- O 29 sep 2018 Update hap, therapie en stage ( 12 )